روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۰۵۷
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة
محمد بن يحيي العطار عن بعض اصحابنا عن هارون بن مسلم عن مسعده بن صدقه عن ابي عبد الله ع قال قال امير المومنين ع :
الکافی جلد ۱ ش ۱۰۵۶ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۱۰۵۸ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۱۴۳
از امام صادق (ع) كه امير المؤمنين (ع) فرمود: به واليان خود خيانت مورزيد و به رهبران خود دغلى مكنيد و به پيشوايانتان نادانى منمائيد، از رشته دست مبريد تا سست شويد و اعتبار حكومت خود را از دست بدهيد پايه كارهاى خود را بر اين دستور نهيد و اين روش را ملازمت كنيد، زيرا اگر شما به چشم خود ببينيد آنچه را ديدهاند مردههاى شما كه خلاف كردند نسبت بدان چه شما مدعى آنيد، هر آينه مىشتافيد و بيرون مىدويديد و مىشنيديد ولى ميان شما و آنچه آنها ديدهاند پردهايست و به زودى آن پرده به كنارى افتد.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۶۲
امير المؤمنين عليه السلام فرمود: با واليان خود خيانت نورزيد و با رهبران خود دغلى نكنيد و پيشوايان خود را نادان نخوانيد و از رشته پيوند خود (جماعت مسلمين) پراكنده مشويد كه سست شويد و شوكت و دولت شما برود. پايه كارهاى شما بايد روى اين مبنى باشد، و ملازم اين روش باشيد، زيرا اگر شما مشاهده ميكرديد آنچه را مردگان از شما كه مخالف دعوت شما بودند، مشاهده كردند، شما هم شتاب ميكرديد و بيرون مىآمديد و فرمان مىبرديد (يعنى مردم پيش از شما را بجهاد و اطاعت دعوت كردم، ولى آنها مخالفت كردند و اكنون عذاب خدا را مشاهده ميكنند، شما هم اگر مشاهده كنيد، بسوى جهاد مىشتابيد و فرمان مىبريد) ولى آنچه را آنها مشاهده كردند، از شما پوشيده شده و بزودى پرده برداشته شود (و شما هم عذاب را مشاهده كنيد).
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۳۸۷
محمد بن يحيى عطّار، از بعضى از اصحاب ما، از هارون بن مسلم، از مسعدة بن صدقه، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «امير المؤمنين عليه السلام فرمود كه: با واليان خود خيانت مكنيد، و رهنمايان خود را عيب مكنيد، و به امامان خود جاهل مباشيد، و از عهد وبيعت خود رو گردان و پراكنده مشويد، كه سست و بى دل مىشويد و دولت و قوّت و غلبه و نصرت شما مىرود؛ چون باد (ناميدن دولت به باد، براى آن است كه دولت در تمشى و نفاذ، مانند باد است در وزيدن و نفوذ كردن. و اميرالمؤمنين عليه السلام اين را از آيه سوره انفال اقتباس فرموده و در آن سوره، مذكور است كه: «وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِيحُكُمْ» «۱». و در نزد بعضى از مفسّرين، مراد از ريح، حقيقت است كه عبارت است از باد، چه، نصرت نمىباشد، مگر به بادى كه حق تعالى از مهبّ فتح فرستد و آن ريح النصره گويند. يعنى: باد يارى). و بايد كه اساس امور شما بر اين مبتنى باشد و ملازم اين روش باشيد و دست از آن بر نداريد؛ زيرا كه شما اگر به چشم خويش ببينيد آنچه را كه كسانى كه مردهاند از شما به چشم خود از مخالفان ديدهاند، در آنچه شما به سوى آن خوانده مىشويد، هر آينه بشتابيد به سوى مذهب حق و بيرون رويد از مخالفت، و بشنويد و اطاعت كنيد، وليكن آنچه ايشان معاينه ديدهاند، از شما پوشيده است و در اين نزديكى پرده برداشته خواهد شد». __________________________________________________
(۱). انفال، ۴۶.