روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۰۲۲

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن محمد بن خالد عن محمد بن القاسم عن الحسين بن ابي العلا عن ابي عبد الله ع قال :

قَالَ يَا حُسَيْنُ‏ وَ ضَرَبَ بِيَدِهِ إِلَى مَسَاوِرَ فِي اَلْبَيْتِ‏ مَسَاوِرُ طَالَ‏ مَا اِتَّكَتْ‏ عَلَيْهَا اَلْمَلاَئِكَةُ وَ رُبَّمَا اِلْتَقَطْنَا مِنْ زَغَبِهَا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۱۰۱

حسين بن ابى العلاء از امام صادق (ع) گويد: فرمود: اى حسين- و دست به پشتى‏هائى زد كه در اطاق بود- دير زمانى است‏ كه فرشته‏ها بر اينها تكيه زدند و بسا كه ما از پر آنان برچيديم.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۴۱

حسين بن ابى العلاء گويد: امام صادق عليه السلام دستش را بمتكاهائى كه در خانه بود زد و فرمود: اى حسين! اينها متكاهائى است كه فرشتگان بارها بر آن تكيه داده‏اند و ما گاهى پرهاى كوچكشان را از زمين برچيده‏ايم.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۳۵۵

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از محمد بن خالد، از محمد بن قاسم، از حسين بن ابى العلاء، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت: حضرت فرمود كه: «اى حسين!» و دست خود را زد بر پشتى‏هاى چند كه در آن حجره بود و فرمود كه: «اين پشتى‏هاست كه مدتى است مديد كه فرشتگان بر اينها تكيه مى‏كنند، و بسا است كه ما از پرهاى نازك ايشان بر مى‏چينيم».