الْهَدْي
از الکتاب
«هَدْى» از مادّه «هِدایة» به معناى قربانى هاى بى نشان در مراسم حج و عمره است.
ریشه کلمه
- هدى (۳۱۶ بار)
قاموس قرآن
(بر وزن فلس) قربانى. و آن مخصوص بيت اللَّه الحرام و قربانى حج است. و غير آن اُضحيه ناميده مىشود به نظر مىآيد علت اين تسميه آن است كه قربانى احترام و اكرامى است نسبت به كعبه كه در هدى و هدايت معناى اكرام و لطف هست و يا به جهت آن است كه به كعبه و حرم سوق داده مىشود مثل «هَدْىُ الْعَرُوسِ اِلى بَعْلِها» كه به معنى بردن و سوق دادن عروس به شوهرش است. [بقره:196]. سرهاى خويش را نتراشيد تا قربانى به محلش برسد هدى مجموعاً هفت بار در قرآن مجيد آمده و همه راجع به قربانى حج و عمره است. واحد آن هديه است مثل تمر و تمره و جمع آن هدّى بر فعيل است چنانكه در مجمع گفته است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ لا الْحَرَام مِن فَمَن يَبْلُغ اسْتَيْسَر مَحِلّه الْقَلاَئِد فَمَا الشّهْر حَتّى أَن تَحْلِقُوا رُءُوسَکُم مَعْکُوفا الْحَج لَم الْمَسْجِد يَجِد ذٰلِک کَان اللّه لِتَعْلَمُوا عَن فَصِيَام مِنْکُم أُحْصِرْتُم الْهَدْي الْبَيْت فَإِن صَدّوکُم مَرِيضا لِلنّاس إِلَى ثَلاَثَة أَيّام بِالْعُمْرَة قِيَاما فِي آمّين لَو لِلّه أَو کَفَرُوا تَمَتّع يَعْلَم الْعُمْرَة بِه شَعَائِر الّذِين رِجَال أَذًى مَا تُحِلّوا مُؤْمِنُون يَبْتَغُون الْکَعْبَة أَمِنْتُم هُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...