الْغَيْث
از الکتاب
«غیث» ـ چنان که بسیارى از مفسران و بعضى از اهل لغت تصریح کرده اند ـ به معناى «باران نافع» است، در حالى که «مطر» به هر گونه باران گفته مى شود، خواه نافع باشد یا غیر نافع.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
باران. طبرسى فرموده: بارانى كه در وقت حاجت آيد كه آن از غوث است و آن نصرتى است كه در شدت حاجت آيد و ضرر را از بين ببرد. آيه [شورى:28]. قول وى را تقويت مىكند يعنى خدا آن است كه باران را پس از نوميدى مردم مىآورد نوميدى در وقت حاجت است اين لفظ در آيه [لقمان:34]. [حديد:20]. نيز آمده است. [يوسف:49]. «يُغاثُ» ممكن از غوث يا از غيث باشد يعنى پس از آن سالى مىآيد كه در آن مردم باران بيابند يا به وسيله باران و نعمت خداوند يارى كرده شوند. [كهف:29]. «اِسْتِغاثة» ممكن است از غوث يا از غيث باشد و در «غوث» گذشت.
کلمات نزدیک مکانی
وَ يُنَزّل مَا مِن هُو الّذِي يَعْلَم بَعْد السّاعَة بَصِير فِي قَنَطُوا عِلْم خَبِير الْأَرْحَام عِنْدَه اللّه بِعِبَادِه يَنْشُر الْغَرُور إِن إِنّه رَحْمَتَه تَدْرِي نَفْس
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
