نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه سحر (۶۳ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) هٰذَان يُرِيدَان أَن وَ إِن يُخْرِجَاکُم قَالُوا النّجْوَى أَسَرّوا مِن أَرْضِکُم بَيْنَهُم بِسِحْرِهِمَا

آیات شامل این کلمه ب‌ (۲۶۴۹ بار) سحر (۶۳ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) أَرْضِکُم فَمَا ذَا مِن وَ قَالُوا يُخْرِجَکُم تَأْمُرُون أَرْجِه أَن عَلِيم يُرِيد لَسَاحِر

آیات شامل این کلمه ب‌ (۲۶۴۹ بار) سحر (۶۳ بار) هما (۱۵۹ بار) وَ أَرْضِکُم يَذْهَبَا مِن بِطَرِيقَتِکُم يُخْرِجَاکُم الْمُثْلَى أَن فَأَجْمِعُوا کَيْدَکُم

كردند، به فرعون گفتند: مردى مى‌بينيم كه متوجه آسمان است و سحر ما به آسمان نمى‌رسد، ما ضامن دفع سحر اهل زمين شده‌ايم براى تو، و معجز آسمانى را چاره نتوانيم

إلاّ سحر مبین ۱۸ - قرآن کریم در نگاه کافران، فراتر از کلام عادى است و تأثیرى در حد سحر دارد. (و قال الذین کفروا للحقّ لمّا جاءهم إن هذا إلاّ سحر مبین)

تَلْقَفُ» 2- باطل، در برابر حقّ تاب مقاومت ندارد. «تَلْقَفُ ما يَأْفِكُونَ» 3- سحر و جادو يك دروغ عملى و به دور از حقيقت است. ( «يَأْفِكُونَ» از «افك» به معناى

آیات شامل این کلمه سحر (۶۳ بار) وَ قَال فِرْعَوْن کَذّاب بِکُل فَلَمّا عَلِيم قَالُوا أَو أَ السّحَرَة جَاء مِن مَجْنُون صَنَعُوا هٰذَا فِي جَاءَهُم کَيْد

دشمن حق‌] انديشيد و سنجيد. اوست که فکر و اندیشه بدی کرد (که رسول خدا را به سحر و ساحری نسبت داد). او [برای باطل کردن دعوت قرآن] اندیشید و [آن را] سنجید؛

سحره‌ مجبور بودند بسحر و شاك‌ بودند ‌در‌ كار موسي‌ ‌که‌ آيا سحر ‌است‌ ‌ يا ‌ معجزه‌، چون‌ قواعد سحر و امتياز ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ معجزه‌ ميدانستند و ‌در‌ صورت‌ مغلوبيت‌

نيامده است. ما ماروت بابل ب علم ملک لئک من احد الک وحد على حتى نزل قول انن سحر

تَلْقَفُ» 2- باطل، در برابر حقّ تاب مقاومت ندارد. «تَلْقَفُ ما يَأْفِكُونَ» 3- سحر و جادو يك دروغ عملى و به دور از حقيقت است. ( «يَأْفِكُونَ» از «افك» به معناى

گفتند: مراد نماز ‌در‌ وقت‌ سحر ‌است‌، چون‌ موجب‌ مغفرت‌ مي‌شود. و بعضي‌ گفتند: ‌از‌ اول‌ شب‌ ‌تا‌ وقت‌ سحر اشتغال‌ بصلوات‌ و ‌از‌ سحر ‌تا‌ صبح‌ اشتغال‌ باستغفار

چوبدستى‏هاى ساحران مى‏باشد [طه:66]. ناگهان ريسمان‏ها و چوبدستى‏هاى آنها در اثر سحر به خيال موسى به تندى حركت مى‏كردند. ايضاً [شعراء:44]. درباره عصاى موسى چند

جنن جىء سمو نزل حيى عقب نور اوى وقى مع انتم قرء اخر جعل قبل او ائى الى لم سحر هل اذ ربب رود لعل نفق ثم دعو کثر رئى عند طوع بنو عقل عبد دون کذب خلو اول هذه

شائم و يا من است و بنابراين آيات حمل بر سحر شده صريحا و بمعناى اوّل ضمنا چون نوعا كسانى كه در سحر كار مى‌كنند سحر زده و مخبّط ميشوند لذا حضرت موسى در جواب

چون سحر ، نیرنگى روشن قلمداد مى کردند. (إن هذا إلاّ سحر مبین) «هذا» به گفتار پیامبر(ص) مبنى بر زنده شدن مردگان و برپایى قیامت اشاره دارد. اطلاق «سحر» بر

6 - صفحه 311 ج: تهديد: «مِنَ الْمَسْجُونِينَ» تورا زندانى مى‌كنم. د: تهمت سحر: «لَساحِرٌ عَلِيمٌ» تو ساحر هستى. ه: تهمت توطئه: «يُرِيدُ أَنْ يُخْرِجَكُمْ»

تأخير انداخت تا سحر و در فقيه و مجمع و عياشى ره از آنحضرت نقل نموده كه تأخير انداخت دعا را تا سحر شب جمعه و عياشى از آنحضرت نقل نموده كه در سحر عرض كرد خدايا

(( و وجوهى كه درباره مقصود از نگران شدن موسى (عليه السلام ) بعد از مشاهده سحر ساحران گفته شده است غلبه موسى (عليه السلام ) به ساحران و ايمان آوردن آنان

انت رئى عن نبو ابراهيم انا مسس ذکر سمو قد حجر فضل وجه سمع الک تبع لسن ائى سحر غفر ثم

عظيماً». مُفْتَرى: (به صيغه مفعول) ساخته شده. [قصص:36]. گفتند: اين نيست مگر سحر ساخته. مفتر (به صيغه مفعول) جعل كننده دروغ [نحل:101]. گفتند تو فقط دروغگوئى

رئى الى طين بصر من انن لعل کبر حزن سلط جعل جبر ارض وقد عدو سبل خطء فى نا سحر قلب کذب موسى ما مرء عن لما کلل ايى غير مکن بلغ حذر قرر وحى ائى ورث سبب اله

اين جماعت سحره عالم بودند به حقيقت سحر و در غايت مهارت، چون معجزه موسى عليه السّلام را مشاهده و آن را خارج از حد سحر يافتند، دانستند آن خارج از عادت طبيعيه

الذى خلق نذر رحم رئى شهد امر لما قضى لو لم صلح ثم ظلم صدق عمل فرق اذ عبد سلط سحر عن حتى کلل اخذ يا قرء شطن نور کذب بغى فتح ذکر غفر نحن بنو عرف انا لقى بشر

اذن و اجازه من و ءامنتم بدو همزه نيز قرائت شده و او لابد استاد شما بوده در سحر و با او تبانى داشته‌ايد يا بعضى از فنون آنرا بشما نياموخته و براى خودش در

اذن و اجازه من و ءامنتم بدو همزه نيز قرائت شده و او لابد استاد شما بوده در سحر و با او تبانى داشته‌ايد يا بعضى از فنون آنرا بشما نياموخته و براى خودش در

يوسف ا هو فرعون الا لم ولى اخو ذلک يوم اتى الى نن شىء نظر اذ متن انس عظم سحر صنع ذهب ويل ربب ضلل عرض حيث شرک صرف ملو قد فلح برء فتح کتب نفس سمع ها سبل

واقع شود افاده عموم مى‏ كند مثل [بقره:102] به هيچ كس جز به اذن خدا بواسطه آن سحر ضرر نمى ‏زند و اكثراستعمال آن در قرآن مجيد در سياق نفى است. زمخشرى در فائق

إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُوراً: پيروى نمى‌كنيد شما مگر مردى را سحر كرده شده كه عقلش مختل گرديده، يا پيروى نمى‌كنيد مگر صاحب سحرى را. حاصل آنكه:

و تعلم‌ سحر و اعمال‌ ‌آن‌ و ساير معاصي‌ و ‌از‌ كلمه‌ وَ ما أَكرَهتَنا استفاده‌ ميشود ‌که‌ اينها مجبور بودند و نميتوانستند مخالفت‌ كنند ‌در‌ سحر. (أَن‌ كُنّا

اذن و اجازه من و ءامنتم بدو همزه نيز قرائت شده و او لابد استاد شما بوده در سحر و با او تبانى داشته‌ايد يا بعضى از فنون آنرا بشما نياموخته و براى خودش در

اذن و اجازه من و ءامنتم بدو همزه نيز قرائت شده و او لابد استاد شما بوده در سحر و با او تبانى داشته‌ايد يا بعضى از فنون آنرا بشما نياموخته و براى خودش در

(( و وجوهى كه درباره مقصود از نگران شدن موسى (عليه السلام ) بعد از مشاهده سحر ساحران گفته شده است غلبه موسى (عليه السلام ) به ساحران و ايمان آوردن آنان

ايشان، وَ قالَ الْكافِرُونَ‌: پس گفتند كافران، هذا ساحِرٌ كَذَّابٌ‌: اين منذر سحر كننده دروغگو است در دعوى نبوت يا در اسناد قرآن به خدا. شأن نزول: چون حمزه

براى خداست. بگو: پس چگونه (مى‌گوييد پيامبر شما را سحر كرده و) شما مسحور او شده‌ايد؟ (ما آنان را سحر نمى‌كنيم) بلكه حقّ را براى آنان آورديم، وقطعاً آنان

جزوه به تو نازل مى‏كرديم و با دست آن را لمس مى‏كردند كافران مى‏گفتند اين سحر آشكار است. جمع آن قراطيس است مثل [انعام:91]. ظاهراً مراد آن است كه تورات را

آنها در امرى مختلطند شايد مراد از مريج آن باشد كه بعضى قرآن را پس از انكار، سحر، بعضى كلام شاعر، بعضى كلام ديوانه مى‏دانند مى‏دانند يعنى در تكذيب هم يكنواخت

صعود بر آن سخت است. مراد از «قَدَّرَ»، «تقدير» به معناى مقايسه ميان قرآن با سحر و شعر و كهانت است. قرآن در مورد كفر و دروغ، كلمه‌ «قُتِلَ» را يكبار به كار

صعود بر آن سخت است. مراد از «قَدَّرَ»، «تقدير» به معناى مقايسه ميان قرآن با سحر و شعر و كهانت است. قرآن در مورد كفر و دروغ، كلمه‌ «قُتِلَ» را يكبار به كار

آنان- را به آنچه نيكوتر است پاسخ ده ما به آنچه وصف مى‌كنند- تو را به شعر و سحر يا مرا به گرفتن فرزند و شريك- داناتريم. (به کار دعوت خویش ادامه بده و خصال)

ساخت. الى ب ه قول ف ل او لا کم ک ان ما کود شدد بصر ولى هم الذين عمل يا اوى سحر شىء بين قد لوط ظلم قلل سلط اذا قوى ذوق نا ثبت جنن انن اخذ رسل فرعون مسس طغى

علم ف انن ربب لا ه ب ها جمع الى ک فى فصل کون هم موسى نظر انس ايى اذا من لما سحر قوم تمم عن اتى ولى سمو کلم الا نفخ وهن کتب ان ليل هى غوى رسل رجل هو نسف ثم

الْإِصْبَاحِ‌ وَ جَعَلَ‌... (۱) «شیخ طوسى» گویند: دختران لبید بن اعصم یهودى سحر و جادو مى کردند و آن را در یازده گره مى بستند سپس این دو سوره(فلق و ناس) نازل

گفتند: مراد نماز ‌در‌ وقت‌ سحر ‌است‌، چون‌ موجب‌ مغفرت‌ مي‌شود. و بعضي‌ گفتند: ‌از‌ اول‌ شب‌ ‌تا‌ وقت‌ سحر اشتغال‌ بصلوات‌ و ‌از‌ سحر ‌تا‌ صبح‌ اشتغال‌ باستغفار

ادب كه احساس مينمودند فوق العاده بودن قرآن را ميگفتند پر واضح است كه اين سحر است در صورتى كه قبلا ما نه كتابى براى آنها فرستاده بوديم كه بخوانند آنرا و

خوابهاى پريشان و نا منظم است كه آنها را پيامبرى و كتاب خيال كرده و آن از سحر هم پائين‏تر است و اينكه گفتند «بَلِ افْتَراةُ» ترقّى است از سابق، زيرا خواب

عظيماً». مُفْتَرى: (به صيغه مفعول) ساخته شده. [قصص:36]. گفتند: اين نيست مگر سحر ساخته. مفتر (به صيغه مفعول) جعل كننده دروغ [نحل:101]. گفتند تو فقط دروغگوئى

تَأْمُرُونَ (110) يُرِيدُ أَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ‌: مى‌خواهد اين ساحر به سحر خود آنكه خارج كند شما را از ارض شما، يعنى مصر، و حكومت و ولايت را به بنى اسرائيل

اذن و اجازه من و ءامنتم بدو همزه نيز قرائت شده و او لابد استاد شما بوده در سحر و با او تبانى داشته‌ايد يا بعضى از فنون آنرا بشما نياموخته و براى خودش در

توحيد، فرار مى‌كردند. ايضا به سبب كثرت شنيدن باطل و لغو، استماع حق را اساطير و سحر و شعر مى‌پنداشتند، و اگر به گوش قلبى و وجهه حقى استماع مى‌نمودند، هرآينه آيات