نتایج جستجو

سوء کثر نفس سوع ذلک الذى الى قلب اذا شرک يا غنى اذ عمل قد ارض بعض بل کتب هو ابد زين اهل رود لقى يوم غير موسى خرج اول بلغ بصر خرص هما رجع بعث شىء فرى ا نظر

آیات شامل این کلمه «أَمَد» و «ابد» از نظر معنا به هم نزدیکند، با این تفاوت که «ابد» مدت نامحدود را شامل مى شود، در حالى که «أمد» مدت محدودى را; هر چند

‌اينکه‌ حكم‌ حبس‌ ابد برداشته‌ ميشود و ‌لو‌ حد برداشته‌ نشود چنانچه‌ ‌در‌ ‌آيه‌ ‌بعد‌ بيايد. تفسیر آیات ۱- کیفر زن در صورت ارتکاب زنا، حبس ابد است. (و الّتى

زندگانی ابدی خواهند داشت. که در آن پاداش نیکو، جاودانه ماندگارند. در حالى كه تا ابد در آن جاودانه‌اند. که جاودانه [در جوار رحمت او] ماندگارند در حالى كه هميشه

آورده و كارهاى نيكو كرده‌اند به بهشتهايى كه در آن نهرها جارى است درآوريم، تا ابد در آنجا خواهند بود. و در آنجا صاحب زنان پاك و بى‌عيب شوند و در سايه‌هاى پيوسته

زودی آنها را به بهشتی درآوریم که زیر درختانش نهرها جاری است و همیشه برای ابد در آن باشند. وعده خدا حق است، و کیست در گفتار راستگوتر از خدا؟! و کسانی که

«نافذة بائدة» خطبه 109 يعنى دنيا تمام شدنى و فنا شدنى است. ظنن ما ان هذه ابد سوع ل قول قوم ه نفس ظلم هو

است، |كه آنها رزقى معين دارند آنان روزىِ معيّن خواهند داشت. آنان را (در بهشت ابد) روزی جسمانی و روحانی (بی حساب) معیّن است. برای آنان رزق و روزی معین و ویژه

قوم عشر ربع بعد ريب سبل عتو هاتين ورى سخر امم شطن کتم حسب معز اتى نن صرصر ابد

بغضة. بغضاء را شدّت بغض گفته ‏اند. عدو بين هم کم ما الى يوم قوم بدو الله من ابد ب قد فى اله فوه حتى خمر يسر عنت امن کفر ف نا لقى کلل صدد سوف ه وقع خفى ان

پروردگارشان بهشت‌هاى پاينده‌اى است كه از پاى درختانش نهرها جارى است و تا ابد در آن بمانند، هم خدا از آنها خشنود است و هم آنها از خدا خشنود، اين [مقام والا]

جاودانه در آن خواهند بود، و از آنجا درخواست انتقال نمى‌كنند. همیشه در آن بهشت ابد منزل یافته و هرگز از آنجا انتقال نخواهند یافت. در آن جاودانه اند و از آن درخواست

كدامند ياران دست راست؟ گروهی راستان، اصحاب یمین باشند که چقدر حالشان (در بهشت ابد) نیکوست! سعادتمندان، چه بلند مرتبه اند سعادتمندان! يكى اهل سعادت. اهل سعادت

بر آنها باغهایی که به زیر درختانش نهرها جاری است مهیا فرموده که در آن تا ابد متنعّم باشند و این به حقیقت سعادت و فیروزی بزرگ است. خدا برای آنان بهشت هایی

سخر کلل ايى اوى ائى على قول ک هو الذين علم خلف بصر اذا سکن قوم امن ربب سبح ابد لم سمو ارض ان غير الذى کفر امر خلق فوز هما ى دخل لعل فجر کور ا غشى وعد نعم

قرارگاه و مقامى! در حالی که در آن بهشت که بسیار نیکو منزل و مقامی است تا ابد مخلّد و متنعّم خواهند بود. در آنجا جاودانه اند. نیکو قرارگاه و خوب اقامت گاهی

آيا شما را در آنچه اينجا داريد آسوده رها مى‌كنند؟ آیا (تصور می‌کنید که تا ابد) ایمن از مرگ در این ناز و نعمت دنیا خواهید ماند؟ آیا شما را در آنچه در این

باد (خوشا به حال شما) که چه خوش عیش ابدی نصیب شما گردید حالی در این بهشت ابد در آیید و جاودان متنعّم باشید. و کسانی که از پروردگارشان پروا کردند گروه گروه

ببينى، گويى كه مرواريدهايى پراكنده‌اند. و دور آن بهشتیان پسرانی زیبا که تا ابد نوجوانند و خوش سیما به خدمت می‌گردند که در آنها چو بنگری (از فرط صفا) گمان

که ایمان آوردند و نیکوکار گردیدند پاداش آنها مغفرت (خدا) و اجر بزرگ (بهشت ابد) خواهد بود. کسانی که کفر ورزیدند، عذاب سختی برای آنان خواهد بود، و کسانی که

جاودانه اید؛ و بد جایی است جایگاه مستکبران. از درهاى جهنم داخل شويد و تا ابد در آنجا بمانيد. بد جايگاهى است جايگاه گردنكشان. پس، از دروازه‌های جهنم وارد

شمشیر علی علیه السلام بینی‌اش بشکافت نازل آمد ولی بر هر که مانند اوست تا ابد شامل است). به زودی بر بینیِ [پر باد و خرطوم مانند] ش داغ رسوایی و خواری می

گزیده و کشته شدند یا مرگشان فرا رسید البته خدا رزق و روزی نیکویی (در بهشت ابد) نصیبشان می‌گرداند، و همانا خداوند بهترین رزق و روزی بخشنده است. و کسانی که

معاد می‌پندارند) بشر کافر هنوز آنچه خدا امر کرده به جا نیاورده (تا سعادت ابد یابد). این چنین نیست [که وظیفه اش را انجام داده باشد] هنوز آنچه را به او دستور

آنان که نافرمانی خدا و رسول او کنند البته کیفرشان آتش دوزخ است که در آن تا ابد مخلّد باشند. [وظیفه من] فقط رساندن [برنامه های سعادت بخش] از سوی خدا و [رساندن]

شما هستند (چندان به آنها دل نبندید) و (بدانید که) نزد خدا اجر عظیم (بهشت ابد) خواهد بود. اموال و فرزندانتان فقط وسیله آزمایش اند، و خداست که پاداشی بزرگ

نام نور و ناصر حق یا لوح نور خداست) و قسم به قلم (علم فعلی ازلی) و آنچه (تا ابد در لوح محفوظ عالم) خواهند نگاشت. ن، سوگند به قلم و آنچه می نویسند، نون، سوگند

آنها البته (در بهشت) باغهایی است که زیر درختانش نهرها جاری است. این بهشت ابد به حقیقت سعادت و فیروزی بزرگ است. بی تردید کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته

تحمل‌ و اداء وظائف‌ ‌از‌ نماز و زكاة و نحو اينها بودند و ‌اينکه‌ حكم‌ ‌تا‌ ابد باقي‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌هر‌ گاه‌ مسلمين‌ تحت‌ شكنجه‌ و ظلم‌ قرار گيرند و نيرويي‌

رسید، پس هر کس را از آتش جهنم دور دارند و به بهشت ابدی درآرند چنین کس سعادت ابد یافت، که زندگی دنیا جز متاعی فریبنده نیست. هر کسی مرگ را می چشد؛ و بدون تردید

مهیّاست و (فوق همه لذّات) مغفرت و لطف پروردگارشان، (آیا حال آن که در این بهشت ابد است) مانند کسی است که در آتش مخلّد است و آب جوشنده حمیم به خوردشان دهند تا

دهد، شفاعت نمى‌كنند و خود از بيم او هراسانند. هر چه آنان از ازل کرده و تا ابد می‌کنند همه را خدا می‌داند و هرگز از احدی جز آن کسی که خدا از او راضی است

عادل‌ حكيم‌ و رءوف‌ و رحيم‌ بنده‌گان‌ ‌را‌ ‌براي‌ معاصي‌ چند روزه‌ دنيا و كفر ابد الاباد تعذيب‌ مينمايد! جلد 1 - صفحه 298 «جواب‌» قياس‌ تعذيب‌ مردم‌ ‌با‌ تعذيب‌

روزی که خدا پیغمبر خود و گرویدگان به او را ذلیل نسازد (بلکه عزیز و سرفراز ابد گرداند، در آن روز) نور (ایمان و عبادت) آنها در پیش رو و سمت راست ایشان می‌رود

و تو را در نماز تنها گذارند؛ بگو که آنچه نزد خداست (یعنی ثواب آخرت و بهشت ابد) بسیار برای شما از لهو و لعب و تجارت (های دنیا) بهتر است و خدا بهترین روزی‌دهنده

کرد. و ما گفتیم: [ای آدم و حوا و ای ابلیس!] در حالی که دشمن یکدیگرید [و تا ابد، بین شما آدمیان و ابلیسیان صلح و صفایی نخواهد بود، از این جایگاه] فرود آیید

را در باغهای بهشتی در آرد که نهرها زیر درختانش جاری است و همیشه در آن بهشت ابد متنعّمند، که خدا (در آنجا) رزق بسیار نیکو بر او مهیّا ساخته است. [و آن] پیامبری

اعمال‌ و اقوال‌ ‌آنها‌ ازلا و ابدا ‌در‌ ازل‌ ميداند آنچه‌ ‌در‌ ابد واقع‌ شود و ‌در‌ ابد ميداند آنچه‌ ‌در‌ ازل‌ واقع‌ ‌شده‌ نه‌ ابتدايي‌ ‌براي‌ ازليت‌ ‌آن‌

آلاى خود بر تو در ازل، و به لطف خود با تو در وجود، و به رأفت من مر تو را تا ابد، و جواب قسم بعد آن باشد. 5- قول مشهور آنكه «انا اللّه الرّحمن» يا «انا اللّه

ظریفی به مسأله «معاد» منتقل می‌شود، و می‌گوید: این انسان با همه شگفتیهایش تا ابد زنده نمی‌ماند، زمانی فرا می‌رسد که این ساختمان عجیب از هم فرو می‌ریزد و «شما

‌براي‌ ‌آنها‌ ‌است‌ اجر و جزاء نيكويي‌ ‌که‌ مكث‌ ميكنند ‌در‌ ‌او‌ هميشه‌ ابد الآباد (قيّما) صفت‌ كتابست‌ ‌در‌ ‌آيه‌ قبل‌ بعضي‌ گفتند تقديم‌ و تأخير دارد

نداشت جز وزر و وبال و بالاخره همه را گذاردند و بحسرت رفتند و معذّب بعذاب ابد شدند و اگر عمل خيرى هم از آنها سر زده بود مانند اعمال شما باطل و بى‌ثمر شد

بَيْنَ النَّاسِ» «2». در كشف الاسرار گفته كه مراد به «قبل» ازل و مراد به «بعد» ابد «1» كافى (روضه) ج 8، ص 269. (چ حيدرى تهران) «2» سوره آل عمران، آيه 140. جلد

نميگذارد ظهوري‌ منعقد شود. وَ هُوَ وَلِيُّهُم‌ نگهبان‌ ‌آنها‌ ‌است‌ ‌تا‌ ابد ‌که‌ فناء و زوالي‌ ‌براي‌ ‌آنها‌ نيست‌ و آنا فآنا افاضه‌ ميفرمايد و ‌آنها‌

‌که‌ علم‌ تابع‌ معلوم‌ ‌باشد‌ ممكن‌ ‌است‌ ‌در‌ ازل‌ علم‌ بوجود شيئي‌ ‌در‌ ابد ‌باشد‌ و علم‌ عين‌ ذات‌ حق‌ ‌است‌ و چون‌ خداوند وجود صرف‌ و صرف‌ الوجود ‌است‌

‌از‌ آينده‌ خبر ميدهد و بطور قطع‌ بواسطه‌ كلمه‌ لن‌ ‌که‌ دلالت‌ ‌بر‌ نفي‌ ابد و مؤكد دارد اعلام‌ ميكند ‌تا‌ قيام‌ قيامت‌ ‌هر‌ چند سطح‌ فكر بشر بالا رود

بتان و بت‌پرستان در جهنم جاويد هستند كه به هيچ وجه ايشان را خلاصى نيست و ابد الاباد در آن معذب باشند به انواع عقوبت و عذاب كه سستى نيابد. وَ اقْتَرَبَ

رِزق‌ٌ كَرِيم‌ٌ بدون‌ زحمت‌ و بدون‌ كدورت‌ ‌با‌ كمال‌ احترام‌ و عزت‌ ‌آن‌ ‌هم‌ ابد الاباد و چيزهايي‌ ‌که‌ خطور ‌به‌ قلب‌ ‌آنها‌ نكرده‌ «‌فيها‌ ‌ما تشتهيه‌ الانفس‌

الحيات‌ ‌است‌ ‌پس‌ ‌از‌ مردن‌ منتقل‌ ‌به‌ وارث‌ مي‌شود، و اما ملكيت‌ حقه‌ ابد الآباد باقي‌ ‌است‌ لذا ميفرمايد: (المُلك‌ُ يَومَئِذٍ الحَق‌ُّ لِلرَّحمن‌ِ)

الأَنهارُ گذشت‌ تفسير ‌آن‌ خالِدِين‌َ فِيها فنا و زوال‌ ندارد و آخر ندارد ابد الاباد متنعم‌ هستند. نُزُلًا مِن‌ عِندِ اللّه‌ِ نزل‌ چيزهاييست‌ ‌که‌ ميزبان‌

دثور و زوال‌ جزئيات‌ چه‌ ارتباطي‌ بعلم‌ دارد خداوند ازلا ميداند آنچه‌ ‌در‌ ابد واقع‌ ميشود و ابدا ميداند آنچه‌ ‌در‌ ازل‌ واقع‌ ‌شده‌ علم‌ الهي‌ محدود نيست‌

بزوال‌ نعم‌ دنيوي‌ و هلاكت‌ ‌آنها‌ زوال‌ و زوال‌ نعم‌ اخروي‌ و عذاب‌ اليم‌ ابد الاباد قَوم‌ِ هُودٍ ‌که‌ اينها اقوام‌ هود بودند و انتساب‌ نسبي‌ داشتند ‌با‌

و مؤمنين‌ ‌حتي‌ عصات‌ ‌از‌ مؤمنين‌ ‌را‌ خداوند داخل‌ بهشت‌ ميفرمايد ‌که‌ ابد الاباد متنعم‌ باشند ‌حتي‌ ‌از‌ ملائكه‌ بالاتر و مخلد ‌در‌ بهشت‌ باشند ‌از‌

خداوند وحي‌ فرستاد ‌براي‌ نوح‌: «أَنَّه‌ُ لَن‌ يُؤمِن‌َ» لن‌ ‌براي‌ نفي‌ ابد ‌است‌. «مِن‌ قَومِك‌َ» تمام‌ اهل‌ دنيا ‌که‌ ‌در‌ زمان‌ نوح‌ بودند شامل‌ مي‌شود

آنها، تفاوت ندارد با علم او بعد از وجود آنها، و در ازل مى‌دانسته آنچه در ابد الاباد به هم رسد، و تمام اشياء مانند ذرات هوا و قطرات دريا و عدد مثقال كوهها

علم‌ ‌او‌ قدرت‌ ‌او‌ ساير صفات‌ ذاتيه‌ ‌او‌ نيست‌ ازلا ميداند آنچه‌ ‌در‌ ابد ‌است‌ و ابدا ميداند آنچه‌ ‌در‌ ازل‌ بوده‌ و بعبارت‌ ديگر علم‌ ذات‌ بذات‌.

لذت در آنستكه با پيمودن راه و اعمال اختيار و تهيّه استحقاق معشوق ازلى را تا ابد در بر گيرند و از نعيم دائم بر خوردار شوند او آنچنان خداوند رحيم مهربانى است

و ‌السلام‌ ‌علي‌ نبينا و آله‌ و اللعن‌ ‌علي‌ اعدائنا و مبغضينا و معاندينا ابد الآبدين‌ و دهر الداهرين‌ و انا العبد المذنب‌ المقصر السيد ‌عبد‌ الحسين‌ المدعو

عقوبات‌ دنيوي‌ و عالم‌ برزخ‌ و صحراي‌ محشر. (وَ لَبِئس‌َ المَصِيرُ) جايي‌ ‌که‌ ابد الآباد معذب‌ باشند و نجات‌ نباشد. ] (آیه 57)- و اگر فکر می‌کنید ممکن است دشمنان

نيز در خطبه قاصعه‌ «3» مى‌فرمايد: خداوند تمام مردم را از زمان حضرت آدم تا ابد، با همين كعبه و سنگ‌هاى آن آزمايش مى‌نمايد. ابراهيم واسماعيل عليهما السلام

لبعض ظهیرًا) ۵- قرآن، معجزه جاودان الهى که همواره کتابى بى مانند بوده و تا ابد نیز بى همانند خواهد ماند. (قل لئن اجتمعت الإنس و الجنّ ... لایأتون بمثله و

ازمنه و امكنه مختلف ميشود و از براى كسيكه احاطه بسلسله موجودات از ازل تا ابد دارد هر امرى نزديك است چنانچه در آيات شريفه مكرر بروز قيامت نسبت قريب داده

لذت در آنستكه با پيمودن راه و اعمال اختيار و تهيّه استحقاق معشوق ازلى را تا ابد در بر گيرند و از نعيم دائم بر خوردار شوند او آنچنان خداوند رحيم مهربانى است

نيست‌ هيچ‌ ثباتي‌ و بقايي‌ ‌از‌ ‌براي‌ ‌او‌ نيست‌ و آخرت‌ دار باقي‌ ‌است‌ ابد الآباد لَو كانُوا يَعلَمُون‌َ لكن‌ نوع‌ بشر آخرت‌ ‌را‌ نسيه‌ ميدانند و دنيا

الهي‌ مساوي‌ ‌است‌ غيب‌ و حضور ‌بر‌ ‌او‌ تفاوتي‌ ندارد ازلا ميداند آنچه‌ ‌در‌ ابد ‌است‌ و ابدا ميداند آنچه‌ ‌در‌ ازل‌ بوده‌ إِنَّه‌ُ عَلِيم‌ٌ بِذات‌ِ الصُّدُورِ

لذت در آنستكه با پيمودن راه و اعمال اختيار و تهيّه استحقاق معشوق ازلى را تا ابد در بر گيرند و از نعيم دائم بر خوردار شوند او آنچنان خداوند رحيم مهربانى است

خاصيت بيفتد و هيچ چيز نتواند آن را اصلاح نموده و براى ابد از كار بيفتد؟ و آيا با اينكه براى ابد از كار افتاده باز هم ذكر و ياد آورنده خداست. پس حق همين

قول‌ مؤمنين‌ نيست‌ و جمله‌ مستقله‌ ‌است‌ و عذاب‌ مقيم‌ خلود ‌در‌ آتش‌ ‌است‌ ابد الاباد ‌که‌ آخر ندارد. ] (آیه 45)- این آیه سومین مجازات این گروه را چنین بیان

«ربّ» تلازمى انفکاک ناپذیر مشهود است. آنه، با آوردن حرف «لن» - که براى نفى ابد است - إله بودن هر چیزى به جز «ربّ السموات و الأرض» را منتفى دانسته اند. ۱۲-

‌آنها‌ ‌يعني‌ پاي‌ ‌آنها‌ نهرها جاري‌ ‌است‌ و هميشه‌ ‌در‌ ‌آن‌ بهشت‌ها هستند ابد الاباد ‌اينکه‌ ‌است‌ رستگاري‌ عظيم‌. يَوم‌َ يَجمَعُكُم‌ لِيَوم‌ِ الجَمع‌ِ

آيات ۱۶ - ۱۵ سوره نساء حكم حبس ابد براى زنان و نسخ آن با آيه تازيانه اشاره به اقوال ديگر درباره دو آيه مورد بحث بحث روايتى

مُصَفًّي‌ ‌محمّد‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ ‌آيه‌ 71 خالِدِين‌َ فِيها ابد الاباد انتهي‌ ندارد وَ مَساكِن‌َ طَيِّبَةً منزلها و قصرهاي‌ عاليه‌ فِي‌ جَنّات‌ِ

نداشت جز وزر و وبال و بالاخره همه را گذاردند و بحسرت رفتند و معذّب بعذاب ابد شدند و اگر عمل خيرى هم از آنها سر زده بود مانند اعمال شما باطل و بى‌ثمر شد

نداشت جز وزر و وبال و بالاخره همه را گذاردند و بحسرت رفتند و معذّب بعذاب ابد شدند و اگر عمل خيرى هم از آنها سر زده بود مانند اعمال شما باطل و بى‌ثمر شد

است كه مى‌آموزد چگونه انسان مى‌تواند در لحظاتى اعمالى را انجام دهد كه تا ابد آثار آن باقى بماند. سعى صفا ومروه، ياد مى‌دهد اگر همه با هم حركت كنيم، روح

‌از‌ اينكه‌ عذاب‌ ‌او‌ منتهاي‌ طولش‌ سه‌ روز بيش‌ نيست‌ و عذاب‌ خداي‌ موسي‌ ابد الآباد ‌است‌ چنانچه‌ ميفرمايد (وَ حاق‌َ بِآل‌ِ فِرعَون‌َ سُوءُ العَذاب‌ِ النّارُ

وجود آنها تفاوت ندارد با علم بعد از وجود آنها، و در ازل مى‌دانسته آنچه در ابد الاباد بهم رسد، و همه اشياء در نزد او هويدا و ظاهر است. بنابراين اينگونه آيات

«انذار هميشگى بايد همراه با منذر هميشگى باشد. پس امامت و رهبرى الهى نيز تا ابد بايد همراه قرآن باشد». «3» معمولًا در انسان‌ها انگيزه‌ى دفع ضرر، قوى‌تر از

«ظِهار» می‌گویند. در جاهلیّت با گفتن (أَنتِ عَلَیَّ کَظَهْرِ أُمّی)، همسر برای ابد برای مرد حرام، و با این گفته همسر به منزله مادر او پنداشته می‌شد و آن را طلاق

بشارت بده آنان را كه كافر شدند، بِعَذابٍ أَلِيمٍ‌: به عذاب دردناك در آخرت كه ابد الاباد از درد و شدت آن نالانند. ذكر بشارت در مقام انذار، جهت تهكم است، يعنى

مؤمنان عليه السّلام فرمود هر گاه زنى مرتدّ گشت او را نبايد كشت بلكه حكمش زندان ابد است.

هر زمان كه قوس در ابر باشد من آن را مى بينم تا به ياد ميثاقى بيفتم كه تا ابد بين خدا و بين هر صاحب نفس زنده در كل جسدهاى ساكن در زمين بسته شده و خدا به

را به كتابى دستخورده و تحريف شده ارجاع دهد و با اين شدت تاكيد بفرمايد «تا ابد هر وقت به آن دو تمسك جوييد گمراه نمى شويد». و همچنين اخبار بسيارى كه از طريق

برادران مؤ من شان به خطر نيفتد،و هم كفار با حالت كفر هلاك نشوند و در نتيجه براى ابد بدبخت نگردند. چون مؤ منين اينطور فكر مى كردند، خداى سبحان در آيه مورد بحث

لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ‌: و براى تابع و متبوع عذابى است دردناك كه عذاب جهنم باشد أبد الآباد. تبصره: آيه شريفه دال است بر بطلان جبر، زيرا اگر چنانچه كفر و معصيت

زندگى او هم، به اين خواهد بود كه در دنيا به نحوى زندگى كند كه زندگى او را تا ابد قرين سعادت نمايد، و آن به اين است كه در اين دنيا، بر اساس تعديل قوا، قدم بردارد

پيش از وجود آنها، و بعد از وجود، تفاوت ندارد، و در ازل مى‌دانسته آنچه در أبد الآباد بهم رسد، و جميع اشياء مانند ذرات هوا و قطرات دريا و عدد مثقال كوهها

پرستند آنچه را كه آن جناب مى پرستد؛ و نه تا ابد، آن جناب مى پرستد آنچه را كه ايشان مى پرستند. پس كفّار بايد براى ابد از سازشكارى و مداهنه آن جناب، مأيوس باشند

اسـت ، بـنـابـرايـن مـجـازات عمل منافى عفت براى زنان شوهردار در اين آيه «حبس ابد» تعيين شده است . ولى بـلافـاصـله مـى گـويـد: «و يـا ايـنـكـه خـداوند راهى

المقرّبين‌ و عباده‌ الصّالحين‌ و اللّعنة الدّائمة ‌علي‌ اعدائه‌ و اعدائهم‌ اجمعين‌ ابد الابدين‌ ‌سورة‌ آل‌ عمران‌ معناي‌ سوره‌ ‌در‌ اول‌ سوره‌ حمد (مجلّد اول‌ صفحه‌

باشد، بارى براى اهل يك عصر ديدنى خواهد، بود نه براى ابد. به خلاف علم و معرفت كه می تواند براى همه و براى ابد معجزه باشد. اين اولا، و ثانيا: وقتى از مقوله علم

2- مرتبه عالى كه بهشت و نعمتهاى آن باشد كه باقى و دائم و زوالى ندارد، بلكه أبد الآباد در تزايد باشد. 3- مرتبه اعلى و اشرف، و آن رضوان الهى است كه فوق تمام

يديه ). كلمه «لن » همانگونه كه ميدانيم براى نفى ابد است ، بنابر اين آنها ميخواهند بگويند كه اگر تا ابد هم تبليغ كنيد ما ايمان نخواهيم آورد، و اين دليل

تحول است ، لاجرم حكم قصاص نيز محكوم به تحول است و معنا ندارد حكم قصاص براى ابد معتبر باشد و حتى اجتماعات راقيه امروز هم محكوم به آن باشند، چون اجتماعات امروز

سوره نور درباره زناكاران و زنان بد كار اگر محصنه بوده اند مجازات آنها زندان ابد تعيين شده است (فامسكوهن فى البيوت حتى يتوفاهن الموت ) و در صورتى كه غير محصن

و مانند ميوه نارسى بوده كه از درخت چيده باشند، و معلوم است كه چنين كسى تا ابد از آنچه طبيعتش استعدادش را داشته محروم ميماند، چون بنا نيست تمامى مردگان دوباره

لحنى دارند كه بطور اشاره مى فهمانند كه بزودى نسخ خواهند شد و حكم در آن براى ابد دوام ندارد، مانند آيه : «فاعفوا و اصفحوا حتى ياءتى اللّه بامره »، (فعلا عفو

بوده ، آفتاب و ماه در آن طلوع مى كردند، و اگر از بهشت هاى آخرت بود، آدم تا ابد از آن بيرون نميشد. ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۲۱۱ و نيز فرمود: خدايتعالى

، تنها بوده و هيچ موجود ديگرى از مخلوقاتش با او نبود، و او بود كه در جانب ابد خلائقى را ابداع كرد، يعنى بدون مصالح ساختمانى و يا به تعبير ديگر از هيچ بيافريد،

را بكشد و او آن شخص را كشته بود فرمود: مباشر قتل را ميكشند، و آمر را زندان أبد مى‏كنند.

ممن هو منها فى شك ). بديهى است خداوند از ازل به همه چيز كه در اين جهان تا ابد واقع مى شود آگاه است ، بنابراين جمله «لنعلم » مفهومش اين نيست كه ما مومنان

است، يا براى هميشه است؟ رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: نه، بلكه براى أبد و هميشه است، و آنگاه مردى برخاست و گفت: يا رسول اللَّه ما روانه (عرفات) شويم

داشته ) و براى آنها آتش سوزاننده اى آماده نموده است . ۶۵ - همواره در آن تا ابد خواهند ماند، و ولى و ياورى نخواهند يافت . تفسير نمونه جلد ۱۷ صفحه ۴۳۸ ۶۶ -

كند: آنها مى گويند: توبه اش ميان خودش و خدا پذيرفته مى شود اما شهادتش تا ابد قبول نخواهد شد! امام مى فرمايد: بئس ما قالوا كان ابى يقول اذا تاب و لم يعلم

بين بهشت و دوزخ سر مى بُرند و مى گويند: ديگر براى احدى مرگ نيست، و هر كس تا ابد در جاى خود هست. در اين هنگام، اهل بهشت مى گويند: «آيا ديگر ما نمى ميريم، مرگ

سجّين است، كه سجنى بر بالاى سجنى ديگر است، به طورى كه اگر كسى در آن بيفتد، تا ابد و يا تا مدتى بس طولانى در آن خواهد بود. و جملۀ «وَ مَا أدريكَ مَا سِجّين»

مى توان گفت: حساب گنهكاران هم، آسان است. چون دشوارى حساب كفّار را - كه تا ابد در آتش اند - ندارد، هرچند كه نسبت به حساب مؤمنان با تقوا، دشوار است. ترجمه

پروردگارشان، عبارت است از: بهشت هاى عدن كه نهرها در زير درختانش روان است و ايشان تا ابد در آنند، در حالى كه خدا از ايشان راضى و ايشان هم از خدا راضى باشند. اين سرنوشت

زيرا با مرگ يا شهادت پيامبر، اسلام پايان نمى يابد بلكه آئين حقى است كه تا ابد جاويدان خواهد ماند. مساءله فرد پرستى يكى از بزرگترين خطراتى است كه مبارزات

اسرائيل در قضيه ذبح بقره نگفته بودند: ((و انا انشاءاللّه لمهتدون (( هرگز و تا ابد هدايت نميشدند، و اگر از همان اول بهر گاو دست رسى مى يافتند، و ذبح مى كردند،

به كفار خواهيد پيوست. كفارى كه سدّ راه خدايند، و بعد از مُردن اين چنينى تا ابد مغفرت ندارند. و مراد از «صدّ عن سبيل اللّه»، اعراض از ايمان، و يا جلوگيرى

آن را معمور و آباد مى كنند، هر روز هفتاد هزار فرشته وارد آن مى شوند و تا ابد به آن بازنمى گردند!. ولى در هر حال نزول قرآن در شب قدر بطور كامل به بيت المعمور

حكم كند، برگرديم؟ فرمود: اى پسر خطّاب! من فرستادۀ خدايم، و خدا هرگز و تا ابد مرا وا نمى گذارد. عُمَر برگشت و خشمش فرو نشست، تا آن كه نزد ابوبكر رفت و پرسيد:

چيزى كارساز نيست. اين بود معناى تسبيح يونس، كه اگر اين معنا را نگفته بود، تا ابد از آن بليه نجات نمى يافت. چون - همان طور كه گفتيم - سبب نجاتش، تنها و تنها،

تصريح نمودند كه اين جدائى به هيچ قيمت قابل برگشت و تجديد نظر نيست ، و تا ابد ادامه دارد، مگر اين كه آنها مسير خود را تغيير دهند و از خط كفر به خط ايمان

زياد مى شود، تا آن كه همۀ سفيدى را بپوشاند. همين كه سفيدى پوشيده شد، ديگر تا ابد، صاحبش به سوى خير بر نمى گردد؛ و اين، كلام خداى عزّوجلّ است كه مى فرمايد:

رتبى كلام است. و مراد از «نمردن و زنده نشدن در آتش» اين است كه: بفهماند تا ابد كسى از آن نجات نمى يابد. چون نجات به معناى قطع شدن عذاب به يكى از دو راه است:

اين كه معناى نسخ شدنش اين باشد كه آن احكام باطل شده. پس حكم نسخ شده هم، تا ابد حق است. چيزى كه هست، مخصوص طايفه معينى و زمان معينى بوده، و بايد آن طايفه

اخذه مى نمايد، و خدا آمرزنده و بردبار است . (۲۲۵) آنانكه سوگند ميخورند كه تا ابد از زنان خود دورى كنند،تنها چهار ماه مهلت دارند، اگر برگشتند خدا آمرزنده و

مى شود، عبارت است از: آنچه بوده و آنچه خواهد بود، اما تا روز قيامت، نه تا ابد. براى اين كه «لوح» نزد مسلمانان، عبارت است از جسم، و هر جسمى هر قدر هم بزرگ

و گاه ميليونها انسان بى گناه را به خاك و خون كشيده اند و نام ننگينشان تا ابد به زشتى برده مى شود. تفسير نمونه جلد ۱۵ صفحه ۱۰۶ اين اصل استثنا پذير نيست

قلم ، بيان زبان با گذشت زمان كهنه مى شود و از بين مى رود، ولى بيان قلمها تا ابد باقى است »! و نيز گفته اند: (ان قوام امور الدين و الدنيا بشيئين القلم و السيف

عَلَيْكُمْ وَ هُدَاهُ إِيَّاكُمْ إِلَى اَلْإِيمَانِ مَا كُنْتُمْ‏ لِتَسْتَحِقُّوا أَبَدَ اَلدَّهْرِ مَا اَلدَّهْرُ قَائِمٌ بِأَعْمَالِكُمْ جَنَّتَهُ وَ لاَ رَحْمَتَهُ

ابليس به صورت مردى نزد ايشان آمد و گفت : موسى از شما فرار كرده و ديگر تا ابد بر نمى گردد، براى اينكه بدون خدا نمانيد ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۲۸۱

دانسته ، براى اين است كه ماندن محدود در دنيا و عمر ناچيز آن در قبال ماندن تا ابد و عمر جاودانه قابل مقايسه نيست ، و اصلا قدر و اندازه اى ندارد، پس اگر كسى

بود كه مرگ در او راه نداشت ، و اكنون هم همين طور است و از اين ببعد هم تا ابد همين طور خواهد بود...(( و در كتاب توحيد به سند خود از حضرت رضا (عليه السلام

كند و از شمردن مكرر آن لذت مى برد. (۲) گمان مى كند كه مال او، وى را براى ابد از مرگ نگه مى دارد. (۳) نه، چنين نيست، به طور حتم در حطمه اش مى افكنند. (۴)

داريد و من از پدر خواهم خواست و او تسلى دهنده ديگر به شما خواهد داد كه تا به ابد با شما خواهد ماند». ۴ - و در همان انجيل يوحنا باب ۱۵ شماره ۲۶ مى خوانيم :

خود را، هم واحد كن ، و زبانت را زبانى واحد، و بدنت را بدنى زنده ساز، كه تا ابد غافل نماند، چه هر كس از من غافل شود، من در امر او بى اعتنا شوم ، ديگر باكى

است ، كه آدمى فراموش نكند، كه ربى ، يعنى مالكى مدبر دارد، و يا بگو انسان تا ابد، و در هيچ حالى فراموش نكند، كه مملوك طلق خداست ، و خود مالك هيچ چيز براى خود

ها را ببيند و دوباره به دنيا برگردد؟ فرمود: همينكه اين صحنه را ببيند براى ابد مرده است «واعظم ذلك »، آنگاه فرمود: اين مطلب در قرآن كريم آمده آنجا كه خداى

است كه آميخته با مرگ نباشد، بنابراين حيات حقيقى حيات او است كه از ازل تا ابد ادامه دارد اما حيات انسان ، به خصوص در اين جهان كه آميخته با مرگ است نمى تواند

طائفه خواهند شد، يك طائفه زود به قرآن ايمان خواهند آورد»، و طائفهاى ديگر تا ابد ايمان نخواهند آورد، معنائى است كه به هيچ وجه از آيه استفاده نمى شود. وَ إِن

هيچ وجه راهى براى هدايت در آن نماند و گنجايش پذيرفتن حق را نداشته باشد و تا ابد ايمان نياورند تا آنكه عذاب اليم را ببينند. و بنا بر اين ، شد بر دلها همان