نتایج جستجو

يُنفِقُون‌َ كلمه ‌ما موصوله‌ ‌است‌ افاده عموم‌ مي‌كند و رزق‌ ‌هم‌ عموم‌ دارد ‌هر‌ چه‌ ‌به‌ انسان‌ عنايت‌ مي‌شود رزق‌ ‌است‌ و انفاق‌ ‌هر‌ چيزي‌ ‌به‌ حسب‌ مناسب‌ ‌آن‌

«مَغْفِرَةٌ» 6- رزق اخروى بسيار وسيع و بزرگ و كريمانه است. «رِزْقٌ كَرِيمٌ» 7- پاداش‌هاى الهى، هم معنوى است، «مَغْفِرَةٌ» و هم مادّى. «رِزْقٌ كَرِيمٌ» لِيَجْزِيَ

اذا فرض عفف اياى کثر کرس لدى رغم ملک خرج ضرر اخذ ايى عبد قرب کسب صحب ردد رزق ذلک يى حقق بئس سبل ا عدل جنن وفى ايد قتر نطق لمم صبر نبو اوى حسن بيت نعم ولى

شريفه رزق از نظر قرآن به چه معنا است ؟ آنچه انسان در راه حرام مورد بهره بردارى قرار مى دهد رزق خدا نيست رزق همه موجودات به اذن خدا است هر چه رزق است خير

people who reason. ترتیل: ترجمه: «إِخْتِلافِ»: دگرگونی. آمد وشد. «رِزْقٍ»: در اینجا مراد سبب رزق و روزی است. از قبیل: باران و برف و نور و اشعّه‌های گوناگون کیهانی

بخشايش و نزول رزق ويژه‌ى الهى است. آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا ... لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ‌ 6- اگر به خاطر هجرت و جهاد از رزق اندك بگذريد،

مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ «4» آنان همان مؤمنان حقيقى هستند، براى آنان نزد پروردگارشان درجات و آمرزش و روزىِ سخاوتمندانه و نيكو است. «رِزْقٌ كَرِيمٌ»، به

أَحيَينا بِه‌ِ بَلدَةً مَيتاً كَذلِك‌َ الخُرُوج‌ُ «11» ‌اينکه‌ نخل‌ خرما ‌براي‌ رزق‌ بندگان‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌از‌ قامت‌ ‌او‌ ‌تا‌ هسته ‌او‌ استفاده‌ كنند و بهره‌برداري‌

و گفته‏اند: رزق است. در اقرب چند معنى نقل شده كه از جمله بوئيدنى و رزق است و همچنين است در مجمع: ابن اثير در نهايه گويد: ريحان برحمت و رزق و راحت اطلاق‏مى

برخى دعاهاى مؤمنان براى توسعه رزق مستجاب نمى‌شود؟ در پاسخ بايد گفت: استجابت دعا در چارچوب حكمت الهى است. گاهى توسعه رزق عامل غفلت از خدا و موجب طغيان و

مر نوريان را طالبند در قرآن، براى رزق اوصافى ذكر شده است از جمله: «رِزْقاً حَسَناً» «2»*، روزيى نيكو و پاكيزه. «رِزْقٌ كَرِيمٌ» «3»*، روزيى بزرگوارانه و

و ما أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ‌ ... 6- كسى كه خودش رزّاق است، چه نيازى به رزق بندگان دارد. ما أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ‌ ... إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ‌

پراکنده شوید و از فضل و رزق خدا جویا شوید و خدا را بسیار یاد کنید تا رستگار شوید. و چون نماز پايان يافت، در زمين پراكنده شويد و رزق خدا را طلب كنيد و فراوانش

بعد موت يوم لم قبل قلب صدد جمع اخذ صير عظم علم خير ضلل بعض صبح شطن مع شقق رزق سمو اخر عبد ترب وطء حدث انتم رجع صدق برد صرر روح لن صعق کذب حرث

بنات‌ ‌خود‌ ‌را‌ ميكشتند ‌از‌ جهت‌ خوف‌ ‌از‌ رزق‌ ‌آنها‌ لذا ميفرمايد نَحن‌ُ نَرزُقُكُم‌ وَ إِيّاهُم‌ امر رزق‌ خداوند ‌بر‌ ‌هر‌ كس‌ آنچه‌ صلاح‌ بوده‌ معين‌

نفوس خودِ انسان ها هست مراد از «رزق»، در آیه: «وَ فِى السّمَاء رِزقُكُم وَ مَا تُوعَدُون» گفتارى درباره كافى بودن رزق، براى روزى خواران داستان وارد شدن

اين آيه رزق كريم را عظيم و واسع و آنچه ناگوارى در آن نيست و در ذيل آيه چهارم از همين سوره، بزرگ و پر قيمت معنى كرده در اقرب الموارد آمده: «رِزْقٌ كَريمٌ

انصار شركت‌ ‌در‌ جهاد كردند ‌آنها‌ ‌هم‌ ‌از‌ ‌شما‌ هستند مشمول‌ مغفرت‌ و رزق‌ كريم‌ هستند و خويشاوندان‌ بعضي‌ اولي‌ و سزاوارتر جلد 8 - صفحه 166 ‌از‌ بعضي‌

[نساء:94]. در كل فائده است چنانكه طبرسى آن را فواضل نمت‏ها و رزق گفته است. ايضاً در المنار رزق و فواضل نعمت گفته است. [انفال:41]. بدانيد آنچه فائده برده‏ايد

السلام است. خداوند دو سنّت دارد: يكى سنّت رزق رسانى و يكى سنّت اجراى امور از طريق اسباب و وسايل، بنابراين رسيدن به رزق منافاتى با قانون تلاش انسان‌ها ندارد