نتایج جستجو

پيغمبر بمقابل بيوت آنها رسيد آنان آنچه نزديك بخودشان بود از ابنيه براى خود حصن نمودند و آنچه را نزديك پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بود خراب كردند

گردید. بدین شرح که رسول خدا صلى الله علیه و آله لشگرى به فرماندهى عیینة بن حصن الفزارى براى آنان فرستاد وقتى آن‌ها دیدند که عیینة نزدیک شده عیال و فرزندان

گردید. بدین شرح که رسول خدا صلى الله علیه و آله لشگرى به فرماندهى عیینة بن حصن الفزارى براى آنان فرستاد وقتى آن‌ها دیدند که عیینة نزدیک شده عیال و فرزندان

خاصه و عامه، ص ۲۲۷. صاحب مجمع البيان چنين افزوده كه اين آيه درباره عينية بن حصن الفزارى نازل شده كه نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمده بود و مرد منافق

ابى عبد اللّه عليهما السلام مروى است: پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم حصن يهودان بنى قريظه را بيست و يك روز محاصره‌ «1» مجمع البيان، جلد دوّم، صفحه

گردید. بدین شرح که رسول خدا صلى الله علیه و آله لشگرى به فرماندهى عیینة بن حصن الفزارى براى آنان فرستاد وقتى آن‌ها دیدند که عیینة نزدیک شده عیال و فرزندان

وَ جَاهِدْهُمْ‏ فِي اَللََّهِ حَقَّ جِهََادِهِ‏ فَإِذَا حَاصَرْتَ أَهْلَ حِصْنٍ فَأَرَادُوكَ أَنْ يَنْزِلُوا عَلَى حُكْمِ اَللَّهِ فَلاَ تُنْزِلْهُمْ وَ

نداد. محمد بن حنفيّه گويد: سپس استنجا نمود و اين دعا را ميخواند: «اللّهمّ حصّن فرجي و اعفّه، و استر عورتي و حرّمني على النّار» يعنى: بار خدايا دامن عفّت

أَنَ‏ عَلِيّاً ع‏ أَجَازَ أَمَانَ عَبْدٍ مَمْلُوكٍ لِأَهْلِ حِصْنٍ مِنَ اَلْحُصُونِ وَ قَالَ هُوَ مِنَ اَلْمُؤْمِنِينَ‏

أَنَ‏ عَلِيّاً ع‏ أَجَازَ أَمَانَ عَبْدٍ مَمْلُوكٍ لِأَهْلِ حِصْنٍ مِنَ اَلْحُصُونِ وَ قَالَ هُوَ مِنَ اَلْمُؤْمِنِينَ‏

پيغمبر بمقابل بيوت آنها رسيد آنان آنچه نزديك بخودشان بود از ابنيه براى خود حصن نمودند و آنچه را نزديك پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بود خراب كردند

ايستاد و اسبان را از جلوش عبور دادند، در اين ميان اسبى را آوردند عيينة بن حصن گفت: اين اسب چنين و چنان است (و شروع كرد بتوصيف كردن آن اسب) رسول خدا (ص)

تَدْرُوا تُصِيبُوا حُكْمَ اَللَّهِ فِيهِمْ أَمْ لاَ وَ إِذَا حَاصَرْتُمْ أَهْلَ حِصْنٍ فَإِنْ آذَنُوكَ عَلَى أَنْ تُنْزِلَهُمْ عَلَى ذِمَّةِ اَللَّهِ وَ ذِمَّةِ

«لا يسخر قوم من قوم و لا نساء من نساء» و شاعر نيز گفته «اقوم آل حصن ام نساء - آيا آل حصن قومند و يا زنانند» و ليكن در قرآن كريم هر جا آمده اعم از زن و مرد

قريش و ساير قبيله مضر، كه از جمله ايشان، ابوسفيان، پسر حرب بود، و عينية بن حصن فزارى، و امثال ايشان از مردمان. پس قبيله انصار غضب كردند، و در نزد سعد بن

إِيَّاهَا فَقَالَ لَهُ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ يَا دَيَصَانِيُ‏ هَذَا حِصْنٌ مَكْنُونٌ‏ لَهُ جِلْدٌ غَلِيظٌ وَ تَحْتَ اَلْجِلْدِ اَلْغَلِيظِ جِلْدٌ رَقِيقٌ‏

روستا، و گاه به معنى انسانهاى مجتمع در يك محل نيز آمده است . «محصنة » از ماده «حصن » (بر وزن جسم ) به معنى دژ مى باشد، بنابراين «قرى محصنه » به آباديهائى گفته