النحل ١٠٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۱۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

تسلّط او تنها بر کسانی است که او را به سرپرستی خود برگزیده‌اند، و آنها که نسبت به او [= خدا] شرک می‌ورزند (و فرمان شیطان را به جای فرمان خدا، گردن می‌نهند)

تسلط او تنها بر كسانى است كه او را سرپرست مى‌گيرند و بر كسانى است كه به خدا شرك مى‌ورزند
تسلّط او فقط بر كسانى است كه وى را به سرپرستى برمى‌گيرند، و بر كسانى كه آنها به او [=خدا] شرك مى‌ورزند.
تنها تسلط شیطان بر آن نفوسی است که او را دوست گرفته‌اند و کسانی که (به اغوای او) به خدا شرک می‌آورند.
تسلّطش فقط بر کسانی است که او را سرپرست و دوست خود گرفته اند و بر کسانی است که [به وسیله اغواگری او] برای خدا شریک قرار داده اند.
تسلط او تنها بر كسانى است كه دوستش مى‌دارند و به خدا شرك مى‌آورند.
سلطه او فقط بر کسانی است که دوستدارش هستند و کسانی که به خداوند شرک می‌ورزند
تسلّط او تنها بر كسانى است كه او را دوست و سرپرست خود گرفته‌اند و كسانى كه براى او
بلکه تنها تسلّط شیطان بر کسانی است که او را به دوستی می‌گیرند و به واسطه‌ی او شرک می‌ورزند (و خدایان و بتانی را در عبادت انباز خدا می‌سازند).
سلطه‌ی او [:شیطان] تنها بر کسانی است که وی را به سرپرستی بر می‌گیرند و (بر) کسانی که به وسیله‌‌ی او [:شیطان] مشرکانند.
جز این نیست که فرمانروائی او بر آنان است که دوست دارندش و آنان که بدو شرک می‌ورزند


النحل ٩٩ آیه ١٠٠ النحل ١٠١
سوره : سوره النحل
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَتَوَلَّوْنَهُ»: او را به دوستی می‌گیرند. او را به رهبری و سرپرستی خود انتخاب می‌کنند. «بِهِ مُشْرِکُونَ»: به سبب وجود اهریمن و پا در میانی او شرک می‌ورزند. در این صورت حرف باء سببیّه است. یا این که: نسبت به خدا مشرکند. در این صورت حرف باء برای تعدّیه است.


تفسیر

نکات آیه

۱- تسلط و استیلاى شیطان، تنها بر دو گروه فرمانبران از او و مشرکان است. (إنما سلطنه على الذین یتولّونه و الذین هم به مشرکون)

۲- انسان در برابر وسوسه ها و توطئه هاى شیطان، مختار و بر مخالفت با او تواناست. (إنما سلطنه على الذین یتولّونه)

۳- موضع گیرى و عملکرد خود آدمیان، زمینه تسلط یافتن شیطان را فراهم مى آورد. (إنما سلطنه على الذین یتولّونه)

۴- تنها مؤمنان و متوکلان بر خدا، رهیده از سلطه شیطانند. (لیس له سلطن على الذین ... إنما سلطنه على الذین یتولّونه و الذین هم به مشرکون)

۵- پذیرش ولایت شیطان و پیروى از او، شرک به خداوند است. (الذین یتولّونه ... هم به مشرکون) برداشت فوق، مبتنى بر این نکته است که «باء» در «به» براى سببیت باشد و ضمیر آن به «قبول و پذیرش» - که در معناى «یتولّونه» (از او فرمان مى برند) اشراب شده است - برگردد.

۶- شرک، زمینه ساز سلطه و سیطره شیطان بر انسان (إنما سلطنه على ... الذین هم به مشرکون) برداشت فوق، بر این اساس است که ضمیر «به» به «الله» برگردد. در این صورت معناى آیه چنین مى شود: و نیز سلطه شیطان بر کسانى است که به خدا شرک مىورزند.

۷- شیطان، عامل اصلى شرک به خداوند است. (و الذین هم به مشرکون) برداشت فوق، بر این احتمال است که ضمیر «به» به شیطان برگردد و «باء» دال بر سببیت باشد.

روایات و احادیث

۸- «أبى بصیر عن أبى عبدالله(ع) قال: قلت له: ... قوله تعالى: «إنما سلطانه على الذین یتولّونه و الذین هم به مشرکون» قال: الذین هم بالله مشرکون یسلط على أبدانهم و على أدیانهم;[۱] ابوبصیر گوید: از امام صادق(ع) در باره سخن خداى تعالى ... «إنما سلطانه على الذین یتولّونه و الذین هم به مشرکون» سؤال کردم، حضرت فرمود: آنان که به خدا شرک ورزیدند، [شیطان] بر بدن و دینشان مسلط مى شود».

موضوعات مرتبط

  • انسان: اختیار انسان ۲; قدرت انسان ۲
  • شرک: آثار شرک ۶; عوامل شرک ۷; موارد شرک ۵
  • شیطان: امکان دفع توطئه شیطان ۲; امکان دفع وسوسه هاى شیطان ۲; پیروان شیطان ۱، ۸; پیروى از شیطان ۵; زمینه سلطه شیطان ۳، ۶; قبول ولایت شیطان ۵; محدوده سلطه شیطان ۱، ۸; مصونیت از شیطان ۴; نقش شیطان ۷
  • عمل: آثار عمل ۳
  • مؤمنان: مصونیت مؤمنان ۴
  • متوکلان: مصونیت متوکلان ۴
  • مشرکان: سلطه شیطان بر مشرکان ۱، ۸

منابع

  1. ↑ کافى، ج ۸، ص ۲۸۸، ح ۴۳۳; نورالثقلین، ج ۳، ص ۸۶، ح ۲۲۴.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=النحل_١٠٠&oldid=10056»