الدخان ١٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۲۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

ما پیش از اینها قوم فرعون را آزمودیم و رسول بزرگواری به سراغشان آمد،

|و البته پيش از آنها نيز قوم فرعون را بيازموديم و پيامبرى بزرگوار برايشان آمد
و به يقين، پيش از آنان قوم فرعون را بيازموديم، و پيامبرى بزرگوار برايشان آمد،
و ما پیش از این امت قوم فرعون را آزمودیم و رسولی بزرگوار (مانند موسی) به سوی آنها فرستادیم.
و همانا پیش از آنان قوم فرعون را آزمودیم، و پیامبری بزرگوار برای آنان آمد،
پيش از آنها قوم فرعون را آزموديم و پيامبرى بزرگوار نزدشان آمد،
و به راستی که پیش از آنان قوم فرعون را آزمودیم، و پیامبری گرامی به نزد آنان آمد
و هر آينه پيش از آنان قوم فرعون را آزموديم، و ايشان را پيامبرى بزرگوار آمد،
ما پیش از اینان، قوم فرعون را آزموده‌ایم. پیغمبر بزرگواری (به نام موسی) به نزدشان آمد.
و بی‌گمان، پیش از آنان قوم فرعون را آزمونی آتشین نمودیم، حال آنکه پیامبری با کرامت برایشان آمد.
و هر آینه آزمودیم پیش از ایشان قوم فرعون را و بیامدشان فرستاده‌ای گرامی‌


الدخان ١٦ آیه ١٧ الدخان ١٨
سوره : سوره الدخان
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«فَتَنَّا»: آزمایش کردیم (نگا: انعام / ، طه / ، عنکبوت / ص / ). «کَرِیمٌ»: بزرگوار.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- آزمون الهى از انسان ها، سنتى مستمر و داراى پیشینه دور در تاریخ امت ها (و لقد فتنّا قبلهم)

۲- قوم فرعون، از جمله امت هاى آزموده شده از سوى خداوند و داراى سرنوشتى عبرت آموز (و لقد فتنّا قبلهم قوم فرعون) «فتنة» (مصدر «فتنّا») در اصل به معناى گداختن در آتش است و مقصود از آن در آیه بالا، آزمودن مى باشد.

۳- وجود نوعى مشابهت در عملکرد، میان مشرکان مکه و فرعونیان در حق ستیزى و مقابله با رسول الهى (و لقد فتنّا قبلهم قوم فرعون و جاءهم رسول کریم) تعبیر «قبلهم»، نوعى ارتباط و همگونى میان مشرکان مکه و فرعونیان را مى رساند.

۴- آمدن رسول الهى، زمینه آزمون امت ها و ظهور میزان خالص بودن و ناخالصى آنان (و لقد فتنّا ... و جاءهم رسول) ارتباط میان «فتنّا» و «جاءهم رسول» و ریشه لغوى واژه «فتنة» - که به معناى گداختن در کوره، براى جدا ساختن ناخالصى ها است - گویاى برداشت یاد شده است.

۵- موسى(ع)، پیامبرى با کرامت و ارجمند در پیشگاه خداوند (و جاءهم رسول کریم)

۶- موسى(ع)، پیامبرى برخوردار از اخلاق و اعمالى شایسته و ارزشمند (و جاءهم رسول کریم) وصف کَرَم هنگامى که در توصیف خداوند به کار رود، به معناى احسان و انعام آشکار او است و چون در مقام توصیف انسان به کار رود، به معناى اخلاق و افعال شایسته او است(مفردات راغب).

موضوعات مرتبط

  • امتها: امتحان امتها ۱; تاریخ امتها ۱; زمینه امتحان امتها ۴
  • انبیا: مخالفت با انبیا ۳; نقش انبیا ۴
  • خدا: امتحانهاى خدا ۲; سنتهاى خدا ۱; فلسفه امتحانهاى خدا ۴
  • سنتهاى خدا: سنت امتحان ۱
  • عبرت: عوامل عبرت ۲
  • فرعونیان: امتحان فرعونیان ۲; حق ستیزى فرعونیان ۳; عبرت از فرعونیان ۲
  • مشرکان مکه: حق ستیزى مشرکان مکه ۳; هماهنگى مشرکان مکه و فرعونیان ۳
  • موسى(ع): تقرب موسى(ع) ۵; خوش اخلاقى موسى(ع) ۶; عمل صالح موسى(ع) ۶; فضایل موسى(ع) ۵، ۶; کرامت موسى(ع) ۵

منابع