نتایج جستجو

زکو شمل نعم هو نصر اخر حسن کذب جنن روح علم سفن لم فسق سئل نفع قهر نهر اتى يمن رود سلم غنى قرب غلم هلک کتب أما نزل ثمود حرم زيد انن خير دنو اخذ انت ن قلب

لو عمد مدد ه ذرع شئم ها انن بسط فئد صحب ل نا ولى کلب شمل التى من ذات فرر يمن

لا عهن موت فرش الله نمرق وضع ثلث ميد رفع انس بعد رجل نظر انن کوب امن نفش يمن اما ان هلک اله کثر قول رجج رسو نسو ابل يوم هو قرع وقى وحد صرف کيف وله على

قدس وعد طوى ودى ل کون سجل الذى ما انن کتب انا ذهب الى خير فرعون قوم ف کم يمن سمع سبح طغو ربب قبض جمع نعل هذا طغى علو بدء وحى عن ندى ارض نا ندو قدر اذ شرک

کم ما من بين شطن بعد انن ظلم هما ها هم ب قدم کون ان ل دخل جمع عدو ثبت بعض يمن عن لقى لا جىء شجر هذه يوم قرب ذوق اخذ خرج ه کسب سوء علم عمل قد ولى الذين عفو

شهد ن عند اجر کلب ربب على عهد بين لم خفى لو بخس نزل عدو ثنى بطن هن حجج ليل يمن نعم کتب اياى صدد حسم عرض عدد بئس درهم ويل قبل غيب رئى علم عمل ترک ضئن ذا وصى

ذات ما خمس من رجم ثمن سبع غيب على کلب ربع ان جرح شمل هن بسط ک حمل ثلث ذرع يمن کم ربب لهث ى طيب س سجد ف ل وصد او هوى قلب ترک الله عدد لو رقد تبع حلل اله

قول کلل ها جمد نا جعل ى زجر عن کم عبد وحد ابو ا اذا فى ليل کبر شىء شمل سمو يمن من الذين الا

اله ف سمو عور اول نسو اجل غير الله کون ما ايى تبع لا ک الى نطف ضرب شىء شيخ يمن وفى ب

پلكشان به هم نمى‏خورد. ايضا در آيه [معارج:36]. هم عن ک کفر الى ه بصر نشر ل يمن جرد قنع فى رئس يوم قبل دعو شمل کان شخص قول الذين ا عزو لا طمع انن ردد ذا ما

علم جعل قبل سجل بلغ همم خشى فى هل هون ربب سير رحم رزق کون الا خلص طوى الى يمن نسل بطش الذين عزز يسر اخو افک لا اخر دعو رجع جمع نکث

[ق:14]. اين كلمه كه فقط دو بار در قرآن مجيد آمده، گفته‏اند: لقب پادشاهان يمن است چنان كه فرعون لقب شاهان مصر، قيصر لقب شاهان روم و كسرى لقب پادشاهان ايران

نامه تبه‌كاران به دست چپشان داده مى‌شود. چنانكه دليل نام‌گذارى يَمَن و شام، آن است كه يمن، در سمت راست كعبه و شام، در سمت چپ كعبه واقع شده است. «ثُلَّةٌ»

Right—what of those on the Right? ترتیل: ترجمه: «الْمَیْمَنَةِ»: طرف راست. یُمن و برکت. «أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ»: یاران دست راست. آنان کسانی هستند که نامه

عاد (۲۴ بار) قوم هود«عليه‏السلام». [هود:60]. اين مردم در سرزمين احقاف از يمن سكونت داشتند چنانكه فرموده [احقاف:21]. در «حقف» گذشت كه: احقاف در جنوب جزيرةالعرب

حمم مدد رئى تحت کذب عبد نزل وجه نا ثلث فوق شعب لو ذى شکر دخل اکل هو امر ذلک يمن سود عذب وقى روح بل عکف ذلل شرب طهر ثم سکن کون طلق خلق بعد غنى عين رسل موت

نامه تبه‌كاران به دست چپشان داده مى‌شود. چنانكه دليل نام‌گذارى يَمَن و شام، آن است كه يمن، در سمت راست كعبه و شام، در سمت چپ كعبه واقع شده است. «ثُلَّةٌ»

منتهى شود، قريشى نامند و قريش را دو سفر بود: زمستان به يمن مى‌رفتند و تابستان به شام. و اهل يمن و شام و ساير مردمان ايشان را اهل حرم و ولاة بيت اللّه گفتند

کم لا لهو اول جىء کهف علم شمس نکر کتب توب وثن قد ثم رئى ذات لغو رفق ها غير يمن رجس ک اخر عفو شرک هى ه امر قوم کرم الى على ملل غرب غفر ولد قرض

نمى‏شود با موزهاى دنيا قياس كرد. اين كلمه در كلام اللّه فقط يكبار آمده است. يمن خضد ظلل نضد سدر مدد فى موه سکب صحب فکه ما