نتایج جستجو

نموده‌اند مال و جاه دنيوى نزد خداوند قدر و قيمتى ندارد كه آنرا باولياء خود دهد و از اعداء خود بگيرد ولى شما مردم از ترس آنكه مبادا چيزى از مال شما كاسته

«الحرص مطية التعب» حرص، بستر رنج‌هاست. «لا حياء لحريص» حريص، به خاطر رسيدن به مال، عفّت و حيا را كنار بگذارد. «الحريص الاسير» حريص، اسير است. «الحرص علامة الفقر»

به آن نمايد. هرم بن حيان را وقت وفات گفتند: وصيتى كن، گفت: وصيت در مال است و من مال ندارم، و لكن شما را وصيت مى‌كنم به خواتيم سوره‌ جلد 7 - صفحه 314 «نحل»

إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ» «1» اگر به برخى از اهل كتاب، مال فراوانى به امانت بسپارى، آن را به تو برمى‌گرداند. 1- مؤمن، متعهّد است. «عَهْدِهِمْ

برادران یوسف: بازرسى مال التجاره برادران یوسف ۱، ۲; علم برادران یوسف ۲۶; فضایل برادران یوسف ۲۶ بردگى: احکام بردگى ۹ بنیامین: بازرسى مال التجاره بنیامین ۲،

إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ» «1» اگر به برخى از اهل كتاب، مال فراوانى به امانت بسپارى، آن را به تو برمى‌گرداند. 1- مؤمن، متعهّد است. «عَهْدِهِمْ

نموده‌اند مال و جاه دنيوى نزد خداوند قدر و قيمتى ندارد كه آنرا باولياء خود دهد و از اعداء خود بگيرد ولى شما مردم از ترس آنكه مبادا چيزى از مال شما كاسته

که خدا ستمکاران را هیچ دوست نمی‌دارد. پاداش بدی [چون قتل و زخم زدن و اتلاف مال] مانند همان بدی است؛ ولی هر که بگذرد و [میان خود و طرف مقابلش را] اصلاح نماید

حُدُودَهُ‌: و تجاوز كند از حدود مقرره او در ميراث و ساير احكام شرعيه از حلال و حرام، يُدْخِلْهُ ناراً خالِداً فِيها: داخل فرمايد خدا او را در آتش در حالتى كه

هرچه از آن لذت بردى متاع است. على هذا متاع هم مصدر است و هم اسم و هر چه از مال دنيا مورد بهره قرار گيرد متاع است. در آيه فوق بهتر است آن مصدر و به معنى انتفاع

«الحرص مطية التعب» حرص، بستر رنج‌هاست. «لا حياء لحريص» حريص، به خاطر رسيدن به مال، عفّت و حيا را كنار بگذارد. «الحريص الاسير» حريص، اسير است. «الحرص علامة الفقر»

منفور خلقند و بايد دانست كه آنچه خداوند باقى بدارد براى بنده از مال حلال بعد از اجتناب از حرام بهتر است از آنچه در نتيجه كم فروشى و ساير تعدّيات بحقوق و اموال

نزد خداوند است، بهتر و پایدارتر است‌ پس هر چه- كه تعلق به اين جهان دارد از مال و فرزند- به شما داده‌اند، [اندك‌] بهره‌اى است از زندگانى [ناپايدار] دنيا و

نموده‌اند مال و جاه دنيوى نزد خداوند قدر و قيمتى ندارد كه آنرا باولياء خود دهد و از اعداء خود بگيرد ولى شما مردم از ترس آنكه مبادا چيزى از مال شما كاسته

جايگزين ياد زن، فرزند، مال و ... شود. «وَ اذْكُرُوا اللَّهَ» چنانكه امام سجاد عليه السلام در دعاى مرزداران مى‌فرمايد: خدايا! ياد مال و فرزندان و ... را از

آتش) هر كس را كه (به حق) پشت كرده و روى برتافته، فرامى‌خواند. و (نيز كسى كه مال) جمع كرده و ذخيره ساخته است. «يَفْتَدِي» به معناى فديه و عوض دادن براى رهايى

شرط بندى حرام نشده بود و چون خدمت پيغمبر صلى اللّه عليه و اله رسيد و قضيّه را عرضه داشت حضرت فرمود خطا كردى بضع تا نه سال صادق است برو بر مدت و مال بيفزا

منفور خلقند و بايد دانست كه آنچه خداوند باقى بدارد براى بنده از مال حلال بعد از اجتناب از حرام بهتر است از آنچه در نتيجه كم فروشى و ساير تعدّيات بحقوق و اموال

منفور خلقند و بايد دانست كه آنچه خداوند باقى بدارد براى بنده از مال حلال بعد از اجتناب از حرام بهتر است از آنچه در نتيجه كم فروشى و ساير تعدّيات بحقوق و اموال

منفور خلقند و بايد دانست كه آنچه خداوند باقى بدارد براى بنده از مال حلال بعد از اجتناب از حرام بهتر است از آنچه در نتيجه كم فروشى و ساير تعدّيات بحقوق و اموال