القيامة ١٢: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=بسوی پروردگار تو است در آنروز آرامشگاه‌
|-|معزی=بسوی پروردگار تو است در آنروز آرامشگاه‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره القيامة | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::12|١٢]] | قبلی = القيامة ١١ | بعدی = القيامة ١٣  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره القيامة | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::12|١٢]] | قبلی = القيامة ١١ | بعدی = القيامة ١٣  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«الْمُسْتَقَرُّ»: قرارگاه. استقرار یافتن و جایگزین شدن. معنی دیگر آیه: در آن روز قرارگاه همگان در پیش پروردگار انسان است، و استقرار مردمان به سوی خداوند بندگان است. او است که فرمان می‌دهد و جا و مکان تعیین می‌کند. «رَبِّکَ»: مرجع ضمیر (کَ) پیغمبر اسلام است و برخی آن را به انسان برمی‌گردانند.
«الْمُسْتَقَرُّ»: قرارگاه. استقرار یافتن و جایگزین شدن. معنی دیگر آیه: در آن روز قرارگاه همگان در پیش پروردگار انسان است، و استقرار مردمان به سوی خداوند بندگان است. او است که فرمان می‌دهد و جا و مکان تعیین می‌کند. «رَبِّکَ»: مرجع ضمیر (کَ) پیغمبر اسلام است و برخی آن را به انسان برمی‌گردانند.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۳۲


ترجمه

آن روز قرارگاه نهایی تنها بسوی پروردگار تو است؛

|آن روز قرارگاه [نهايى‌] به سوى پروردگار توست
آن روز قرارگاه نهايى تنها بسوى پروردگار تو است؛
آن روز جز درگاه خدا آرامگاهی هیچ نیست.
آن روزقرارگاه [نهایی] فقط به سوی پروردگار توست.
قرارگاه همه در اين روز نزد پروردگار توست.
سرانجام [همه چیز و همه کار] با پروردگار توست‌
آن روز [بازگشت و] قرارگاه به سوى پروردگار توست.
در آن روز، قرارگاه (بهشت و دوزخ) در دست پروردگار تو است.
آن روز قرارگاه (نهایی) تنها سوی پروردگار تو است‌.
بسوی پروردگار تو است در آنروز آرامشگاه‌


القيامة ١١ آیه ١٢ القيامة ١٣
سوره : سوره القيامة
نزول : ٢ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الْمُسْتَقَرُّ»: قرارگاه. استقرار یافتن و جایگزین شدن. معنی دیگر آیه: در آن روز قرارگاه همگان در پیش پروردگار انسان است، و استقرار مردمان به سوی خداوند بندگان است. او است که فرمان می‌دهد و جا و مکان تعیین می‌کند. «رَبِّکَ»: مرجع ضمیر (کَ) پیغمبر اسلام است و برخی آن را به انسان برمی‌گردانند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - سرنوشت انسان در قیامت و تعیین جایگاه وى (بهشت یا دوزخ)، تنها در اختیار خداوند است. (إلى ربّک یومئذ المستقرّ) کلمه «مستقرّ» مى تواند مصدر میمى باشد; یعنى، «استقرار الإنسان یوم القیامة ینتهى إلى حکم ربّک و مشیئته» و نیز مى تواند به معناى مکان استقرار باشد; یعنى، تعیین قرارگاه انسان (بهشت یا جهنم) تنها به حکم و فرمان خدا بازمى گردد. گفتنى است تقدیم «إلى ربّک» (خبر) بر «مستقر» (مبتدا) افاده حصر مى کند.

۲ - خداوند، تنها فرمانرواى روز قیامت (إلى ربّک یومئذ المستقرّ)

۳ - پیامبر(ص)، مورد عنایت ویژه خداوند در روز رستاخیز و انتقام گیرنده از دشمنان آن حضرت (إلى ربّک یومئذ المستقرّ) اضافه «ربّ» به ضمیر مخاطب (پیامبر(ص)) مى تواند اشاره به حقیقت یاد شده باشد.

موضوعات مرتبط

  • انسان: انسان ها در قیامت ۱
  • خدا: اختصاصات خدا ۱; اختیارات خدا ۱; انتقامهاى اخروى خدا ۳; حاکمیت خدا ۲
  • سرنوشت: منشأ تعیین سرنوشت اخروى ۱
  • قیامت: حاکم قیامت ۲
  • لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۳
  • محمد(ص): انتقام از دشمنان محمد(ص) ۳; فضایل محمد(ص) ۳

منابع