نتایج جستجو

تفاوت استعداد انسان ها ۲; مراتب کمال انسان ها ۲; نیازهاى معنوى انسان ۵ خدا: زمینه لطف خدا ۸; علم خدا ۶ کمال: عوامل کمال ۵ لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۱، ۴

برابر زیبایى و کمال است و در آیه بالا خداوند، به سبب نزول قرآن، تمام حمدها و ستایش ها را از آن خویش دانسته، استفاده مى شود که قرآن، در نهایت کمال و زیبایى است

که انسان از نظر قواى جسمانى به سر حد کمال برسد; که غالباً در سن 18 سالگى است. بعضى دیگر، «بلوغ اشد» را به معناى کمال جسمى دانسته اند. در حدیثى از امام صادق(علیه

جمال و کمال ظاهر و باطن وارد بهشت می‌شوند که طبیعت بهشت طبیعت تکامل و خروج از هرگونه نقص و عیب است. تفسیر آیات ۱ - حوران بهشتى، در اوج زیبایى و کمال (إنّا

غضب است; آرى، آنها از تمنا و انتظار مستمندان عصبانى بودند و تصمیم داشتند با کمال قدرت از آنها جلوگیرى کنند (و لذا این تعبیر در مورد سال هایى که باران قطع

آیات شامل این کلمه «کَهْل» به معناى شخص یا چیزى است که به سرحدّ کمال رسیده است، و از آنجا که انسان در سى سالگى تا چهل یا پنجاه سالگى به حدّ تکامل مى رسد،

«حَمْد» به معناى «محمود»، به کسى مى گویند که در خور ستایش و داراى هرگونه کمال است و در اینجا منظور خدا است; بنابراین، «صِراطِ الْحَمِیدِ» به معناى راه

راهى است صاف، بدون پیچ و خم، روشن و واضح که پویندگان را به سرمنزل سعادت و کمال مى رساند. رشد (۱۹ بار) ال وَ لا إِن يَرَوْا سَبِيل تَبَيّن يَتّخِذُوه إِلَى

خداوند، واجد همه کمال ها است. (الحمد للّه) حمد، در برابر کمال است و اختصاص دادن همه حمدها به خداوند، حکایت از آن دارد که او داراى همه کمال ها است. ۳ - تمامى

- خداوند، کمال مطلق است. (الحمد للّه) چون همواره، حمد در برابر کمال صورت مى گیرد، اختصاص یافتن حمد به خداوند، مفید این است که او واجد همه کمال ها است. ۸

مقامات بالا و مراتب والا. یعنی خدا درجات کمال و اوصاف جلال او آن قدر بالا است که کمال و جلالی در مقابلش کمال و جلال نیست، و همای بلند پرواز عقل و علم بشری

«استواء» گرفته شده که در لغت به معناى تسلط، احاطه کامل و قدرت بر خلقت و تدبیر و کمال خلقت و اعتدال آن است; و در اصل به معناى «اعتدال یا مساوات» دو چیز با یکدیگر

بکارت حورالعین ۴; ویژگیهاى حورالعین ۱ خدا: آثار اراده خدا ۴ زن: فضایل زن ۲; کمال زن ۲

همخوابگان اصحاب الیمین در بهشت، زنانى در اوج شکوه و جلال مادى و معنوى (عقل، کمال و جمال) (و فرش مرفوعة) برخى از مفسران بر آنند که مراد از «فرش» در آیه شریفه

آن مى باشد، و این صورت حسّى آن است، و صورت معنوى آن این است که: انسان با کمال جدیت پایبند به عقیده و برنامه اى باشد و در حفظ و حراست آن بکوشد، تمسّک به

از روح قدسی خویش بدمیدیم، و او کلمات پروردگار خود و کتب آسمانی او را (با کمال ایمان) تصدیق کرد و از بندگان مطیع خدا به شمار بود. و [نیز] مریم دختر عمران

خواهند در کمال آرامش طلب کنند در آنجا هر ميوه‌اى بخواهند فراخوانند، در ايمنى [از زيان و آوال آن‌]. آنان در آنجا هر میوه‌ای را که بخواهند (با کمال راحت) می‌طلبند

فرزند گزینش مى کرد; نه چیزهایى مثل چوب و سنگ. ۴ - مخلوقات خداوند، از نظر کمال و مراتب وجودى، متفاوت و گوناگون اند. (لاَصطفى ممّا یخلق ما یشاء) برداشت یاد

«له کلّ حمد». ۹ - خداوند، سرچشمه و منشأ همه کمال ها و زیبایى ها است. (له الحمد) «حمد» در برابر زیبایى ها و کمال ها است و به مقتضاى جمله «له الحمد» هر ستایشى،

خوش اخلاقى زن ۳; زیبایى زن ۳; فضایل زنان صالح ۴; فضایل زنان مؤمن ۴; فضایل زن ۳; کمال زن ۳ کافى، ج ۸، ص ۱۵۶، ح ۱۴۷; نورالثقلین، ج ۵، ص ۲۰۱، ح ۷۷. اختصاص مفید،