نتایج جستجو

مست و مغرور به نعمت شده و طغیان کرده اند، آمده است; و مصداق آن، غالباً پادشاهان و جباران و ثروتمندانِ مستکبر و خودخواه است. «مُتْرَف» به طورى که در «لسان

اين بود عادت آنها در شهرها و چون وقت عيد شهر بزرگشان فرا مى‏رسيد و در آن پادشاهان به نام اسفندار سكونت داشت اهل شهرها به آنجا آمده دوازده روز عيد مى‏گرفتند

در قرآن مجيد آمده، گفته‏اند: لقب پادشاهان يمن است چنان كه فرعون لقب شاهان مصر، قيصر لقب شاهان روم و كسرى لقب پادشاهان ايران بود. راغب گويد: علّت اين تسميه

اين بود عادت آنها در شهرها و چون وقت عيد شهر بزرگشان فرا مى‏رسيد و در آن پادشاهان به نام اسفندار سكونت داشت اهل شهرها به آنجا آمده دوازده روز عيد مى‏گرفتند

تکرار در قرآن: ۷۴(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... لفظ عجمى و لقب پادشاهان مصر و به قول اقرب الموارد در لغت قبط به معنى تمساح است. از آن در عرب فعل

قدرى از سنگينى آن باقى مانده بود و گفت اگر او پيغمبر باشد چرا خداوند مانند پادشاهان براى او باز و بند يا دستبند طلا تهيّه ننموده يا چرا افواج ملائكه پى در

كهف است (مجمع - كشاف) در مجمع نقل شده كه گفته‏اند آن لوح در يكى از خزائن پادشاهان محفوظ بود. و نيز طبرسى قول ديگرى درباره رقيم نقل كرده كه اصحاب رقيم غير

عاقب نام داشت و وزير و مشير آنها ايهم نام بود و عالم آنان ابو حارثه بود كه پادشاهان روم بدستور او بناى كليسا مينمودند اينها وارد مدينه شدند لباسهاى فاخر پوشيدند

از آنان نام برده شده است. «تُبّع» لقب پادشاهان يمن است و قوم تُبّع، به گروهى از مردم يمن گفته شده كه پيرو پادشاهان خود بوده‌اند. نام آنان در سوره دخان آيه

زبان و منطق پرندگان را به ما آموخته اند، و از هر چیزی [که به پیامبران و پادشاهان داده اند] به ما عطا کرده اند، یقیناً این امتیاز و برتری آشکاری است. و سليمان

جنگاوران سر سخت ايم و كار به اراده تو است ببين چه فرمان مى‏دهى. زن گفت: پادشاهان وقتى به شهرى در آيند آن رافاسد و تباه مى‏كنند و عزيزانش را ذليل گردانند

عاقب نام داشت و وزير و مشير آنها ايهم نام بود و عالم آنان ابو حارثه بود كه پادشاهان روم بدستور او بناى كليسا مينمودند اينها وارد مدينه شدند لباسهاى فاخر پوشيدند

آتش جهنم بود و در مجمع از حضرت باقر (ع) روايت نموده كه دوستى ميكنند با پادشاهان ستم كار و جلوه ميدهند در نظر آنان دلخواه آنها را تا بهره‌مند شوند از دنياى

دست آن ملعونه از كشتن خلاص كرده بود، روى زمين زنا كارتر از آن زن نبود. از پادشاهان بنى اسرائيل نود فرزند داشت. سلطان را همسايه صالحى بود كه باغى جنب قصر شاه

عالم بهم ميخورد و رشته تدبير امور از دست هر دو بيرون ميرفت چنانچه در ميان پادشاهان دنيا معمول است با جلد 3 صفحه 653 آنكه ما مى‌بينيم و ميدانيم كه هميشه اين

مى‌خوانيم: «يا من نصر ذى القرنين على ملوك الجبابرة» اى خدايى كه ذوالقرنين را بر پادشاهان ستمگر جلد 5 - صفحه 218 پيروز كردى. و در حديثى آن حضرت، ذوالقرنين را كسى

عالم بهم ميخورد و رشته تدبير امور از دست هر دو بيرون ميرفت چنانچه در ميان پادشاهان دنيا معمول است با جلد 3 صفحه 653 آنكه ما مى‌بينيم و ميدانيم كه هميشه اين

عالم بهم ميخورد و رشته تدبير امور از دست هر دو بيرون ميرفت چنانچه در ميان پادشاهان دنيا معمول است با جلد 3 صفحه 653 آنكه ما مى‌بينيم و ميدانيم كه هميشه اين

خواهد بود. با در نظر گرفتن نامه‏هاى رسول خدا«صلى اللَّه عليه و آله» كه به پادشاهان ايران و مصر و غيره نوشت و آنها را به اسلام دعوت كرد و به يمن و بحرين و

براى خودم باشد) «أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِي»* 5- پاكى، امانت، صداقت و عفاف، پادشاهان را نيز به تواضع وا مى‌دارد. «أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِي»* 6- تا مرد سخن نگفته