روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۶۰

از الکتاب


آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

روي ابو بصير عن ابي عبد الله ع قال :

تَقُولُ فِي وَدَاعِ‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ اَللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ فِي‏ كِتَابِكَ اَلْمُنْزَلِ‏ عَلَى‏ نَبِيِّكَ اَلْمُرْسَلِ‏ وَ قَوْلُكَ اَلْحَقُ‏ شَهْرُ رَمَضََانَ‏ اَلَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ‏ اَلْقُرْآنُ‏ هُدىً لِلنََّاسِ وَ بَيِّنََاتٍ مِنَ اَلْهُدى‏ََ وَ اَلْفُرْقََانِ‏ وَ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ‏ قَدِ اِنْصَرَمَ فَأَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ اَلْكَرِيمِ وَ كَلِمَاتِكَ اَلتَّامَّاتِ إِنْ كَانَ بَقِيَ عَلَيَّ ذَنْبٌ لَمْ تَغْفِرْهُ لِي وَ تُرِيدُ أَنْ تُحَاسِبَنِي بِهِ‏ أَوْ تُعَذِّبَنِي عَلَيْهِ أَوْ تُقَايِسَنِي بِهِ أَنْ يَطْلُعَ فَجْرُ هَذِهِ اَللَّيْلَةِ أَوْ يَنْصَرِمَ هَذَا اَلشَّهْرُ إِلاَّ وَ قَدْ غَفَرْتَهُ لِي يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ اَللَّهُمَّ لَكَ اَلْحَمْدُ بِمَحَامِدِكَ كُلِّهَا عَلَى نَعْمَائِكَ كُلِّهَا أَوَّلِهَا وَ آخِرِهَا مَا قُلْتَ لِنَفْسِكَ مِنْهَا وَ مَا قَالَهُ اَلْخَلاَئِقُ اَلْحَامِدُونَ اَلْمُجْتَهِدُونَ فِي ذِكْرِكَ وَ اَلشُّكْرِ لَكَ اَلَّذِينَ أَعَنْتَهُمْ عَلَى أَدَاءِ حَقِّكَ مِنْ أَصْنَافِ خَلْقِكَ مِنَ اَلْمَلاَئِكَةِ اَلْمُقَرَّبِينَ وَ اَلنَّبِيِّينَ وَ اَلْمُرْسَلِينَ وَ أَصْنَافِ اَلنَّاطِقِينَ وَ اَلْمُسَبِّحِينَ لَكَ مِنْ جَمِيعِ اَلْعَالَمِينَ عَلَى أَنَّكَ‏ بَلَّغْتَنَا شَهْرَ رَمَضَانَ‏ وَ عَلَيْنَا مِنْ نِعَمِكَ وَ عِنْدَنَا مِنْ قَسْمِكَ وَ إِحْسَانِكَ وَ تَظَاهُرِ اِمْتِنَانِكَ مَا لاَ نُحْصِيهِ فَلَكَ اَلْحَمْدُ اَلْخَالِدُ اَلدَّائِمُ اَلزَّائِدُ اَلْمُخَلَّدُ اَلسَّرْمَدُ اَلَّذِي لاَ يَنْفَدُ طُولَ اَلْأَبَدِ جَلَّ ثَنَاؤُكَ أَعَنْتَنَا عَلَيْهِ حَتَّى قَضَيْتَ عَنَّا صِيَامَهُ وَ قِيَامَهُ مِنْ صَلاَةٍ فَمَا كَانَ مِنَّا فِيهِ مِنْ بِرٍّ أَوْ شُكْرٍ أَوْ ذِكْرٍ اَللَّهُمَّ فَتَقَبَّلْهُ مِنَّا بِأَحْسَنِ قَبُولِكَ وَ تَجَاوُزِكَ وَ عَفْوِكَ وَ صَفْحِكَ وَ غُفْرَانِكَ وَ حَقِيقَةِ رِضْوَانِكَ حَتَّى تُظْفِرَنَا فِيهِ بِكُلِّ خَيْرٍ مَطْلُوبٍ وَ جَزِيلِ عَطَاءٍ مَوْهُوبٍ تُؤْمِنُنَا فِيهِ مِنْ كُلِّ مَرْهُوبٍ أَوْ بَلاَءٍ مَجْلُوبٍ أَوْ ذَنْبٍ مَكْسُوبٍ‏ اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِعَظِيمِ‏ مَا سَأَلَكَ بِهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِكَ مِنْ كَرِيمِ أَسْمَائِكَ وَ جَمِيلِ ثَنَائِكَ وَ خَاصَّةِ دُعَائِكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ‏ شَهْرَنَا هَذَا أَعْظَمَ‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ مَرَّ عَلَيْنَا مُنْذُ أَنْزَلْتَنَا إِلَى اَلدُّنْيَا بَرَكَةً فِي عِصْمَةِ دِينِي‏ وَ خَلاَصِ نَفْسِي وَ قَضَاءِ حَاجَتِي وَ تَشْفِيعِي‏ فِي مَسَائِلِي وَ تَمَامِ اَلنِّعْمَةِ عَلَيَّ وَ صَرْفِ اَلسُّوءِ عَنِّي وَ لِبَاسِ اَلْعَافِيَةِ لِي وَ أَنْ تَجْعَلَنِي بِرَحْمَتِكَ مِمَّنِ اِدَّخَرْتَ‏ لَهُ‏ لَيْلَةَ اَلْقَدْرِ وَ جَعَلْتَهَا لَهُ خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ فِي أَعْظَمِ اَلْأَجْرِ وَ أَكْرَمِ اَلذُّخْرِ وَ أَحْسَنِ اَلشُّكْرِ وَ أَطْوَلِ اَلْعُمُرِ وَ أَدْوَمِ اَلْيُسْرِ اَللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ وَ عِزَّتِكَ وَ طَوْلِكَ وَ عَفْوِكَ وَ نَعْمَائِكَ وَ جَلاَلِكَ وَ قَدِيمِ إِحْسَانِكَ وَ اِمْتِنَانِكَ أَنْ لاَ تَجْعَلَهُ آخِرَ اَلْعَهْدِ مِنَّا لِشَهْرِ رَمَضَانَ‏ حَتَّى تُبَلِّغَنَاهُ مِنْ قَابِلٍ عَلَى أَحْسَنِ حَالٍ وَ تُعَرِّفَنَا هِلاَلَهُ مَعَ اَلنَّاظِرِينَ إِلَيْهِ وَ اَلْمُتَعَرِّفِينَ لَهُ فِي أَعْفَى عَافِيَتِكَ وَ أَتَمِّ نِعْمَتِكَ وَ أَوْسَعِ رَحْمَتِكَ وَ أَجْزَلِ قِسْمِكَ اَللَّهُمَّ يَا رَبِّيَ اَلَّذِي لَيْسَ لِي رَبٌّ غَيْرُهُ لاَ تَجْعَلْ هَذَا اَلْوَدَاعَ مِنِّي لَهُ وَدَاعَ فَنَاءٍ وَ لاَ آخِرَ اَلْعَهْدِ مِنِّي لِلِّقَاءِ حَتَّى تُرِيَنِيهِ مِنْ قَابِلٍ فِي أَسْبَغِ اَلنِّعَمِ وَ أَفْضَلِ اَلرَّجَاءِ وَ أَنَا لَكَ عَلَى أَحْسَنِ اَلْوَفَاءِ إِنَّكَ سَمِيعُ اَلدُّعََاءِ اَللَّهُمَّ اِسْمَعْ دُعَائِي وَ اِرْحَمْ تَضَرُّعِي وَ تَذَلُّلِي لَكَ وَ اِسْتِكَانَتِي وَ تَوَكُّلِي عَلَيْكَ فَأَنَا لَكَ مُسْلِمٌ لاَ أَرْجُو نَجَاحاً وَ لاَ مُعَافَاةً إِلاَّ بِكَ وَ مِنْكَ فَامْنُنْ عَلَيَّ جَلَّ ثَنَاؤُكَ وَ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُكَ وَ بَلِّغْنِي‏ شَهْرَ رَمَضَانَ‏ وَ أَنَا مُعَافًى مِنْ كُلِّ مَكْرُوهٍ وَ مَحْذُورٍ وَ جَنِّبْنِي مِنْ جَمِيعِ اَلْبَوَائِقِ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي أَعَانَنَا عَلَى صِيَامِ هَذَا اَلشَّهْرِ حَتَّى بَلَغْنَا آخِرَ لَيْلَةٍ مِنْهُ


من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۵۹ حدیث من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۶۱
روایت شده از : امام جعفر صادق عليه السلام
کتاب : من لايحضره الفقيه - جلد ۲
بخش : كتاب الصوم
عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) در کتاب من لا يحضره الفقيه جلد ۲ كِتَابُ الصَّوْم‏ بَابُ وَدَاعِ شَهْرِ رَمَضَان‏
موضوعات :

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۱۵

ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است، كه فرمود: در وداع ماه رمضان مى‏گوئى: خدايا تو در كتاب منزل بر پيامبر مرسلت صلّى اللَّه عليه و آله فرموده‏اى و گفته تو حقّ است- «و آن ايّام كه روزه داشتنش بر شما واجب شده، ماه رمضان است كه قرآن به عنوان راهنما براى مردم، و به صورت آيات بيّنات از هدايت، و جداسازى حقّ از باطل نازل شده است. و اين ماه رمضان است كه سپرى گشته است، پس تو را به حرمت ذات كريمت و كلمات تامّاتت (مخلوق كامل) مسألت مى‏كنم، كه اگر گناهى بر ذمّه‏ام باقى مانده باشد كه آن را بر من نيامرزيده باشى، و بخواهى كه مرا به علّت ارتكاب آن مورد محاسبه قرار دهى، يا مرا براى آن عذاب فرمائى، يا به تحمّل درد و رنج گرفتار سازى، از تو مى‏خواهم كه پيش از طلوع فجر اين شب، و سپرى شدن كلّى اين ماه آن گناه را بر من ببخشى، اى مهربانترين مهربانان. خدايا، تو را ستايش و سپاس به همگى انواع ستايشها و سپاسهايت، بر كليّه نعمتهايت، چه آن نعمتها كه در آغاز انعام فرموده‏اى، و چه آنها كه در آخر عطا كرده‏اى، چه آنها كه خودت براى خود ذكر نموده‏اى و چه آنها كه خلايق حامد و كوشا در ذكر و شكر تو بر زبان رانده‏اند، همان حامدان و شاكرانى از اصناف خلقت كه تو خود ايشان را بر اداى حقّت يارى داده‏اى، حمدگويان و سپاسگزارانى از فرشتگان مقرّب و انبياء و مرسلين و طبقات سخنگويان و تسبيح‏كنندگان براى تو، از همگى جهانيان. اگر چه تو ما را در حالتى به اين ماه رمضان رسانده بودى كه چندان از نعمتهايت بر ما جريان داشت، و آن قدر از ارزاقت و احسانت و توالى منن و تراكم الطافت بر ما وارد شده بود كه از شمارش آن ناتوان بوديم! پس بر تو باد حمد جاويد دائم فزاينده ابدى سرمدى كه در كشاكش درازناى زمان و طول ابديّت فنا نپذيرد. شكوهمند و بلند بارگاه است كاخ ثناى تو! تو ما را بر قيام به وظائف اين ماه يارى كردى، تا به گرفتن روزه‏اش و قيام به نمازش از سوى ما برگزار شد. پس هر كار نيكى يا هر شكرى يا ذكرى كه در اين ماه از جانب ما به وقوع پيوسته است- خدايا- آن را به بهترين نوع قبولت و گذشتت و عفوت و اغماضت و آمرزشت و خشنودى حقيقيت از ما بپذير، تا ما را به اين وسيله به هر خير دلخواه و عطاى سرشار موهوبى نائل سازى كه در پناه آن از هر پيشامد سهمگين، يا بلاى دستاورد از معصيت، يا گناه خود كرده‏اى در امانمان دارى، خدايا تو را به آن نام عظيم از نامهاى كريمت، و به آن ثناى جميل و دعاى مخصوصت، كه يكى از آفريدگانت تو را به آن نام و به آن ثنا و به آن دعا خوانده است، مسألت ميكنم كه بر محمّد و آل محمّد درود و رحمت فرستى، و اين ماه ما را از جهت بركت در نگهدارى دينم، و رهائى جسم و جانم، و روا شدن حاجتم و پذيرفته شدن شفاعت در خواهشهايم و كامل شدن نعمت بر من، و برگرداندن بديها از سوى من و پوشاندن خلعت عافيت بر من عظيمترين رمضانى قرار دهى كه از آغاز فرود آمدنمان از سوى تو به اين دنيا بر ما گذشته است. و از تو ميخواهم كه به رحمت خودت مرا از كسانى قرار دهى، كه شب قدر را در عظيمترين اجر، و گرامى‏ترين ذخيره، و بهترين شكر، و طولانى‏ترين عمر، و بر قرارترين رفاه، براى او اندوخته‏اى، و آن را براى او از هزار ماه بهتر ساخته‏اى. خدايا، و از تو مسألت دارم، به رحمتت و عزّتت و بخشش بى‏منّت، و عفوت، و انواع نعمت، و جلالت قدر و علوّ منزلتت، و قديم احسان و سابق امتنانت، كه اين ماه را آخرين نوبت برخورد ما با ماه رمضان قرار ندهى، تا در سال آينده، با بهترين حال، ما را به ملاقات آن برسانى، و هلال آن را با نگرندگان به سوى آن، و جستجوگران براى آن در كاملترين مراتب عافيتت، و جامعترين انواع نعمتت، و گسترده‏ترين رحمتت، و سرشارترين قسمتت قرار دهى. خدايا، اى آن پروردگار من كه مرا جز او پروردگارى نيست، اين وداع من با آن ماه را وداع فنا، و آخرين عهدم به لقا قرار مده، تا با فرا رسيدن سال آينده، آن را در گسترده‏ترين نعمت، و برترين اميد به من بنمايانى، در حالى كه من در عهد خود با تو در بهترين شرائط وفا باشم زيرا كه تو شنونده و اجابت‏كننده هر دعائى. خدايا دعاى مرا بنيوش، و بر زارى، و اظهار خوارى، و نگونساريم در پيشگاه تو، و توكّلم بر تو، رحمت آور، زيرا كه من در برابر تو بر سر تسليمم، و هيچ رستگارى و كاميابى را جز بوسيله تو، و از جانب تو اميد نميدارم، پس اى خدائى كه ثناى تو از حدّ توصيف بالاتر است، و نامهايت در هاله‏اى از قد است قرار گرفته است، بر من منّت گذار، و مرا در حال عافيت از هر امر مكروه و محذورى به ماه رمضان ديگر برسان، و از همگى شرور دور بدار. ستايش و سپاس خدائى را كه ما را به روزه گرفتن اين ماه يارى كرد، تا به آخرين شب آن دست يافتيم.


شرح

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)