بَلاَء
از الکتاب
«بلاء» در اصل به معناى کهنگى و فرسودگى است، سپس به آزمایش کردن «بلاء» گفته شده; زیرا هر چیزى بر اثر آزمایش هاى متعدد حالت کهنگى به خود مى گیرد. به غم و اندوه نیز «بلاء» مى گویند; چرا که جسم و روح انسان را فرسوده مى کند. تکالیف و مسئولیت ها نیز «بلاء» نام دارد; چرا که آنها نیز بر جسم و جان انسان سنگینى دارند. و از آنجا که آزمایش، گاهى با نعمت است و گاهى با مصیبت، این واژه به معناى نعمت و گاه به معناى مصیبت آمده است; آنگاه که به وسیله نعمت هاست آن را «بلاء حسن» مى گویند; و گاهى که به وسیله مصیبت ها و مجازات هاست به آن «بلاء سَىِّء» گفته مى شود.
ریشه کلمه
- بلو (۳۸ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ مِن ذٰلِکُم رَبّکُم إِن فِي عَظِيم نِسَاءَکُم يَسْتَحْيُون إِذ اللّه حَسَنا فِيه مُبِين مِنْه أَبْنَاءَکُم الْمُؤْمِنِين هٰؤُلاَء مَا الْآيَات لَيَقُولُون لِيُبْلِي وَاعَدْنَا هِي سَمِيع إِلاّ تَأَذّن فَرَقْنَا آتَيْنَاهُم عَلِيم رَمَى مُوسَى بِکُم الْعَالَمِين ثَلاَثِين يُذَبّحُون عَلَى لَئِن الْبَحْر لَيْلَة لٰکِن أَن الْعَذَاب يُقَتّلُون رَمَيْت
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
