روایت:الکافی جلد ۱ ش ۴۹۳
آدرس:
الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن الحسن بن علي الوشا عن احمد بن عايذ عن عمر بن اذينه عن بريد العجلي قال :
| الکافی جلد ۱ ش ۴۹۲ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۴۹۴ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۹۱
احمد بن عمر حلال گويد: از ابو الحسن (ع) از تفسير قول خدا عز و جل (۲۱ سوره هود): «آيا پس كسى كه بَيّنه از پروردگار خود دارد و گواهى از وى در دنبال او است» پرسيدم، فرمود: مقصود از گواه امير المؤمنين (ع) است كه گواه و مصدق رسول خدا بود و رسول خدا (ص) بود كه بَيّنه و معجزه از پروردگارش داشت.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۲۷۰
بريد عجلى گويد: از امام صادق (ع) راجع بقول خداى عز و جل (۱۳۸ سوره ۲) «و اين گونه شما را امتى ميانه (عادل) قرار داديم تا بر مردم گواه باشيد» پرسيدم، فرمود: ما هستيم امت ميانه و مائيم گواهان خدا بر خلقش و حجتهاى او در زمينش. عرض كردم: قول خداى عز و جل (۷۸ سوره ۲۲) «ملت پدر شما ابراهيم» يعنى چه؟ فرمود: خصوص ما مقصود است (دنبال آيه و تفسير آن) «او شما را از پيش مسلمان ناميده» يعنى در كتابهاى گذشته «و در اين» يعنى قرآن «تا پيغمبر بر شما گواه باشد» پس پيغمبر (ص) گواه و ناظر بر ماست نسبت بآنچه از طرف خداى عز و جل بمردم رسانيدهايم و ما گواهانيم بر مردم، هر كه ما را تصديق كند، روز قيامت تصديقش كنيم و هر كه ما را تكذيب كند روز قيامت تكذيبش كنيم.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۶۰۱
حسين بن محمد، از مُعلّى بن محمد، از حسن بن على وشّاء، از احمد بن عائذ، از عمر بن اذينه، از بُريد عِجلى روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام را سؤال كردم از تفسير قول خداى عزّوجلّ: «وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ» «۱»، پس حضرت فرمود كه: «ماييم امّت و گروهى كه افضل امّتها و اشرف ايشانيم. و ماييم گواهان خدا بر خلقش و حجتهاى او در زمينش». و ترجمه آيه بنابر اين، آن است كه: «و همچنان كه شما را از راهيافتگان گردانيديم، گردانيديم شما را گروهى برگزيده و بزرگوار و ميانه و راست (كه اعوجاجى در اعتقاد و فعل و قول شما نيست. و اين، مرادف عصمت است). تا باشيد گواهان بر مردمان» (كه امت محمداند). بريد مىگويد كه: عرض كردم كه قول خداى عزّوجلّ كه مىفرمايد: «مِلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْراهِيمَ» «۲»، كه ترجمه آن اين است كه: «مانند واسع گردانيدن كيش پدر شما كه ابراهيم است» و تنگگيرى نكردن در آن (يعنى در دين اسلام، تنگگيرى نيست، چنانكه در ملت ابراهيم نيست. و يا در تقدير، آن است كه پيروى كنيد و لازم خود گردانيد ملت پدر خويش، ابراهيم را. مقصود خدا از مخاطبين كه به ايشان فرموده كه: پدر شما كيانند). حضرت فرمود كه: «ما را قصد فرموده بخصوص» (يعنى: نه جميع امت، به اعتبار آنكه آن حضرت پدر حضرت پيغمبر است و __________________________________________________
(۱). بقره، ۱۴۳. (۲). حج، ۷۸. پيغمبر، پدر امت و پدر پدر، در حكم پدر است. يا به اعتبار تخصيص خطاب به عرب كه اكثر ايشان از ذريه اويند، و در آن تغليب باشد، چنانچه اكثر مفسرين گفتهاند). «هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ قَبْلُ» «۱»، يعنى: «خدا، ناميده شما را مسلمانان پيش از اين».
حضرت فرمود: «در كتابهايى كه گذشته است». «وَ فِي هذا». و در اين قرآن (و اين آيه، در سوره حج است، و لفظ «عَلَيْكُمْ» در آن، بعد از «شَهِيداً» واقع شده، وليكن در آنچه از نُسخ كافى كه به نظر رسيد، لفظ پيش است و اين اشتباه، از راوى يا ناسخ است. و بعضى گفتهاند كه اين آيه نيست، بلكه اشاره به مضمون آيه است، و از اين جهت همه آيه را ذكر نفرموده، و به فهم مخاطب حواله نموده، و نظير اين در اين كتاب بسيار است). و ترجمه آن، بنابر نظم قرآن، اين است كه: «تا باشد رسول (كه محمد صلى الله عليه و آله است) گواه بر شما». حضرت فرمود: «پس رسول خدا صلى الله عليه و آله گواه است بر ما (به آنچه به ما رسيده از جانب خداى عزّوجلّ، يا) به آنچه ما به امت رسانيديم از جانب آن جناب، به وساطت آن حضرت. و ماييم گواهان خدا بر مردمان به طاعت، و هر كه تكذيب كند (و ما را به دروغ نسبت دهد)، او را در روز قيامت تكذيب مىكنيم. پس هر كه ما را تصديق كند، او را در روز قيامت تصديق مىكنيم». __________________________________________________
(۱). حج، ۷۸.
شرح
آیات مرتبط (بر اساس موضوع)
احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)
- الکافی جلد ۱ ش ۴۹۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
