يَقْطَعُون
از الکتاب
ریشه کلمه
- قطع (۳۶ بار)
قاموس قرآن
به فتح قاف بريدن. اعم از آنكه محسوس باشد مثل [مائده:38]. يا معقول مثل [بقره:27]. به راه رفتن قطع طريق مىگويند گويى راه ممتد در اثر راه رفتن قطعه قطعه مىشود[توبه:121]. * [عنكبوت:29]. آيه در باره قوم لوط «عليه السلام» است ظاهراً مراد از قطع سبيل قطع تناسل است كه آنها با توجه به لواط و اعراض از زنان راه تناسل را قطع مىكردند، به قولى مراد قطع راه مسافرين و منع عبور آنهاست ولی معنى اول موافق سياق است. تقطيع: براى كثرت و مبالغه است [مائده:33]. * [نمل:32]. قطع امر تصميم در باره آن يعنى من به كارى تصميم نمىگيرم تا شما حاضر باشيد.
کلمات نزدیک مکانی
وَ اللّه مَا لا أَمَر مِيثَاقِه بَعْد مِن بِه أَن وَادِيا إِلاّ يُوصَل عَهْد کُتِب کَبِيرَة لَهُم يَنْقُضُون لِيَجْزِيَهُم يُفْسِدُون صَغِيرَة الّذِين أَحْسَن نَفَقَة فِي يُنْفِقُون کَانُوا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...