يَخْذُلْکُم
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
رها كردن. يارى نكردن. «خَذَلَهُ خَذْلاً وَ خِذْلاناً: تَرَكَ نُصْرَتَهُ وَ اِعانَتَهُ» به نظر راغب خذلان آن است كه به يارى دوستى اميدوار باشى و او تو را رها كند. [آل عمران:160] اگر خدا شما را رها كند و يارى ندهد پس كيست كه بعد از او شما را نصرت دهد؟. * [فرقان:29] خذول صيغه مبالغه است يعنى شيطان بسيار رها كننده و خوار كننده انسان است. اميدوار مىكند و خوار مىگرداند. [اسراء:22]. اين كلمه تنها سه بار در قرآن مجيد آمده است نهج البلاغه در حكمت 17 درباره آنانكه در جنگ امام را يارى نكردند و در خانههاى خود نشستند فرموده: «خَذَلُوا الْحَقَّ وَلَمْ يَنْصُرُا الْباطِلَ» حق را رها كردند و باطل را نيز يارى ننمودند
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...