يَابِسَات
از الکتاب
ریشه کلمه
- يبس (۴ بار)
قاموس قرآن
(به ضم و فتح اول) خشكيدن. و آن اين است كه چيزى تر بوده سپس بخشكد. [انعام:59]. هيچ تر و خشكى به زمين نمىافتد مگر آنكه در كتابى آشكار است رجوع شود به «رَطْب». [طه:77]. يَبَس (بر وزن فرس) مكانى است كه در آن آب بوده و خشك شده باشد. يعنى به موسى وحى كرديم كه بندگان مرا شب هنگام از مصر خارج كن و راه خشكى در دريا براى آنها بزن. [يوسف:43]. و هفت سنبله سبز و بقيه خشك.
کلمات نزدیک مکانی
وَ أُخَر سَبْع خُضْر سُنْبُلاَت لَعَلّي يَا أَرْجِع أَيّهَا إِلَى الْمَلَأ النّاس أَفْتُونِي عِجَاف لَعَلّهُم فِي قَال يَعْلَمُون رُؤْيَاي تَزْرَعُون إِن يَأْکُلُهُن کُنْتُم لِلرّؤْيَا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...