۱۶٬۲۸۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۸ بخش۲۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←آيات ۱ - ۶ سوره محمّد
| خط ۱۶۶: | خط ۱۶۶: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۳۳۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۳۳۷ </center> | ||
و اين بدان جهت است كه آنها كه كافر شدند باطل را پيروى كردند و آنان كه ايمان آوردند حق را كه از ناحيه پروردگارشان است پيروى نمودند. خداوند براى مردم اين چنين مثل مى زند (۳). | و اين بدان جهت است كه آنها كه كافر شدند باطل را پيروى كردند و آنان كه ايمان آوردند حق را كه از ناحيه پروردگارشان است پيروى نمودند. خداوند براى مردم اين چنين مثل مى زند (۳). | ||
وقتى به كفار برخورديد بايد با ايشان بجنگيد تا وقتى كه كشتگانتان زياد شود آن وقت است كه مى توانيد دست از كشتار كشيده اسير بگيريد و در باره اسيران يا اين است كه منت بر آنان نهاده آزادشان مى كنيد و يا اين است كه فديه مى گيريد و آزاد مى كنيد و به اين رفتار خود همچنان ادامه مى دهيد تا جنگ تمام شود و اين را بدان جهت گفتيم كه اگر خدا مى خواست مى توانست از كفار انتقام بگيرد، و ليكن خواست تا بعضى از شما را به وسيله بعضى ديگر بيازمايد و كسانى كه در راه خدا كشته شدند خداوند هرگز اعمالشان را نابود نمى كند (۴). | وقتى به كفار برخورديد بايد با ايشان بجنگيد تا وقتى كه كشتگانتان زياد شود آن وقت است كه مى توانيد دست از كشتار كشيده اسير بگيريد و در باره اسيران يا اين است كه منت بر آنان نهاده آزادشان مى كنيد و يا اين است كه فديه مى گيريد و آزاد مى كنيد و به اين رفتار خود همچنان ادامه مى دهيد تا جنگ تمام شود و اين را بدان جهت گفتيم كه اگر خدا مى خواست مى توانست از كفار انتقام بگيرد، و ليكن خواست تا بعضى از شما را به وسيله بعضى ديگر بيازمايد و كسانى كه در راه خدا كشته شدند خداوند هرگز اعمالشان را نابود نمى كند (۴). | ||
بلكه | |||
بلكه به زودى هدايتشان نموده، دل هايشان را اصلاح مى فرمايد (۵). | |||
و به بهشتى داخلشان مى سازد كه برايشان تعريف كرده (۶). | و به بهشتى داخلشان مى سازد كه برايشان تعريف كرده (۶). | ||
<center> «'''بیان آيات'''» </center> | <center> «'''بیان آيات'''» </center> | ||
اين سوره كفار را به اوصاف خبيثه و اعمال زشتى كه از خصائص ايشان | اين سوره كفار را به اوصاف خبيثه و اعمال زشتى كه از خصائص ايشان است، توصيف مى كند، و مؤمنان را با صفات طيب و اعمال نيكى كه دارند، مى ستايد، آنگاه آثار صفات مؤمنان را كه نعمت و كرامت است، و آثار صفات كفار را كه نقمت و خوارى است، بر مى شمارد. و خلاصه در اين سوره، بين دو طایفه مقايسه شده، هم بين صفات و اعمالى كه در دنيا دارند و هم بين آثارى كه در آخرت مترتب بر اعمال آنان مى شود. و در اين ميان، بعضى از احكام جهاد و قتال را بيان مى كند. و اين سوره، به طورى كه از سياق آياتش استفاده مى شود، در مدينه نازل شده. | ||
الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صدُّوا عَن سبِيلِ اللَّهِ أَضلَّ | |||
كلمه | «'''الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صدُّوا عَن سبِيلِ اللَّهِ أَضلَّ أَعْمَالَهُمْ'''»: | ||
و تفسير دومى با سياق آيات بعدى سازگارتر | |||
كلمه «صدّ» - كه مصدر فعل «صَدّوا» است - به اعراض از راه خدا يعنى اسلام تفسير شده - از بعضى اين طور نقل شده. بعضى ديگر، آن را به منع و جلوگيرى مردم از ايمان آوردن به آنچه رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» ايشان را بدان مى خواند، يعنى از ايمان به دين توحيد، تفسير كرده اند. | |||
و تفسير دومى با سياق آيات بعدى سازگارتر است، مخصوصا با آياتى كه مؤمنان را به قتال و اسير گرفتن از جلوگيران و مانعان راه خدا و ساير كفار دستور مى دهد، بهتر مى سازد. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۳۳۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۳۳۸ </center> | ||
پس مراد از جمله | پس مراد از جمله «الّذِينَ كَفَرِوا»، كفار مكه و ساير كفارى است كه از ايشان پيروى مى كنند، و اين كفار بودند كه مردم را از ايمان آوردن به رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» منع كرده، و ايشان را وسوسه مى نمودند. و نيز از زيارت مسجدالحرام جلوگيرى مى كردند. | ||
<span id='link228'><span> | <span id='link228'><span> | ||
