ظِلاّ: تفاوت میان نسخه‌ها

(بكسر ظاء) سايه. گفته‏اند: آن از فى‏ء اعم است گويند: ظل الليل. ظلّ الجنة هر موضعيكه آفتاب بدان نرسيده ظلّ گويند ولى فى‏ء فقط بمحلى گفته مى‏شود كه آفتاب از آن بر گشته. و بقولى در صبح ظل و در عصر فى‏ء گويند. و شايد: اين از آن جهت است كه فى‏ء در اصل بمعنى رجوع است و سايه در عصر برمى گردد. در مجمع ذيل آيه [نساء:56] گ‏ويند: اصل ظل بمعنى ستر است كه از آفتاب مى‏پوشاند رؤبه گفته: هر موضعى كه در آن آفتاب بوده و برگشته ظل و فى‏ء و غير آن ظل است. [قصص:24]. براى آن دو آب كشيد سپس به سايه برگشت. جمع آن ظلال است (بكسر ظاء)[انسان:14]. ظل ظليل:يعنى زندگى لذّت بخش در مجمع فرموده براى مبالغه شى‏ء را به مثل لفظش توصيف مى‏كنند مثل: [نساء:57]. به تنهايى به معنى سايه دار است. به نظرم مراد از آن در آيه عيش و رفاه است نه سايه راغب و ديگران گفته‏اند: از عزت و رفاه و اباء با ظل تعبير مى‏آورند على هذا معنى آيه اين است: آنها را به رفاه دائمى وارد مى‏كنيم. به قول راغب كنايه از غضارت عيش است.

[[رده:كلمات قرآن]]