وَحِيدا
تعبیر به «وَحِیْداً» (تنها) ممکن است توصیفى براى خالق باشد، و یا براى مخلوق، در صورت اول نیز دو احتمال وجود دارد: نخست این که مرا با او تنها بگذار که خودم او را کیفر شدید دهم، یا این که، من تنها خودم او را آفریدم و این همه نعمت ها به او بخشیدم، اما او نمک نشناسى کرد.
در صورت دوم نیز دو احتمال وجود دارد: ممکن است اشاره به این باشد که او در شکم مادر و به هنگام تولد، تک و تنها بود، نه اموالى داشت و نه فرزندانى، و اینها را همه بعداً به او بخشیدم. یا اشاره به این که او خودش را «وحید» (شخص منحصر به فرد در میان عرب) مى نامید، و مشهور است که مى گفت: أَنَا الْوَحِیْدُ ابْنُ الْوَحِیْدِ، لَیْسَ لِى فِى الْعَرَبِ نَظِیْرٌ، وَ لا لاَِبِى نَظِیْرٌ!: «من منحصر به فرد و فرزند منحصر به فردم! در عرب نه نظیرى براى من وجود دارد و نه براى پدرم»!
از بعضى از روایات استفاده مى شود «وحید» به معناى بى پدر و فرزند نامشروع است، ولى در این روایت قرینه اى وجود ندارد که تفسیر آیه فوق این باشد، به علاوه با دقت روشن مى شود: این معنا متناسب با آیه فوق نیست. این مطلب به عنوان استهزا در آیه ذکر شده است. ولى از میان همه این تفسیرهاى چهار گانه، تفسیر اول از همه مناسب تر است.
ریشه کلمه
- وحد (۱۵۳ بار)
