وَاجِفَة

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«واجِفَه» از مادّه «وجف» (بر وزن حذف)، در اصل به معناى سرعت سیر است، و «أَوْجَفْتُ الْبَعِیْرَ» در جایى گفته مى شود که: انسان شتر را با سرعت به حرکت در آورد، و از آنجا که حرکت سریع باعث لرزه و اضطراب است، این واژه در معناى «شدت اضطراب» نیز به کار مى رود.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

وجف و وجوف به معنى اضطراب آيد «وَجْفُ الشَّىْ‏ء: اِضْطِراب» [نازعات:8]. دلهايى در آن روز مضطرب و لرزانند. ايضا به معنى سرعت سير و دويدن شتر و اسب است در مصباح آمده: وَجَفَ الْفَرَسُ وَالْبعيرُ وَ جيفاً: عدا» راغب مى‏گويد: وجيف سرعت سير شتر است. ايجاف: تاختن شتر و اسب «اَوْجَفْتُ الْبَعيرَ: اَسْرَعْتُهُ» شتر را به سرعت راه بردم [حشر:6]. آن چيزها كه خدا از آنها عايد پيغمبرش كرد شما اسبى و شترى بر آن نتاختيد. مشروح آيه در «فى‏ء» گذشت.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...