نِعِمّا
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
فعل غيرمتصرفى است براى انشاء مدح. [آل عمران:136]. بهتر است پاداش عاملان [انفال:40]. خدا سرپرست شماست خوب سرپرست و خوب ياراست. نِعما: همان نعم است و «ما» تمييز آن به معنى شىء مىباشد [بقره:271]. تقدير آن «نِعْمَ شَيْئاً» است يعنى اگر صدقات را آشكارا بدهيد خوب كارى است آن. [نساء:58]. در مجمع فرموده تقدير آن «نِعْمَ شَيْئاً شَىٌْ يَعِظُكُمْ بِهِ» است. نَعَم: (بروزن فرس) حرف جواب و تصديق است [اعراف:44]. آيا آنچه خدا وعده داده بود حق يافتيد؟ گويند آرى. اين لفظ جمعا چهار بار در قرآن مجيد آمده است: اعراف:44 و 114 - شعراء:42 - صافات:18.
کلمات نزدیک مکانی
اللّه إِن يَعِظُکُم بِه بِالْعَدْل تَحْکُمُوا کَان أَن النّاس سَمِيعا بَيْن بَصِيرا يَا حَکَمْتُم إِذَا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
