نَفْحَة
از الکتاب
ریشه کلمه
- نفح (۱ بار)
قاموس قرآن
[انبياء:46]. نفح به معنى وزيدن است «نَفَحَ الرّيحُ نَفْحاً: هَبَّتْ» نفحه به معنى يك وزيدن است راغب گويد«لَهُ لَفْحَةٌ طَيِبَةٌ» آن را وزيدنى است از خير و در شر بطور استعاره است يعنى اگر كمى از عذاب پروردگارت به آنها برسد گويند: واى برما كه ستمگران بوديم، اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد آمده است.
کلمات نزدیک مکانی
مَسّتْهُم مِن لَئِن عَذَاب وَ يُنْذَرُون رَبّک مَا لَيَقُولُن إِذَا يَا الدّعَاء وَيْلَنَا الصّم إِنّا کُنّا ظَالِمِين
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...