مُسَنّدَة
از الکتاب
ریشه کلمه
- سند (۱ بار)
قاموس قرآن
[منافقون:4]. سَنَد (به فتح س - ن) به معنى تكيه گاه است مثل ديوار و ستون. مُسَنَّدَه: تكيه داده شده يعنى: اگر چيزى گويند به سخن آنها گوش فرا دهى گويى آنها چوبهاى تكيه داده به ديوار اند، علّت اين تشبيه در «خشب» گذشت. در نهج البلاغه خطبه 224 آمده «فَالسْتَبْدَلُوا بِالْقُصُورِ الْمُشَيَّدَةِ... الصُّخُورَ وَ الْاَحْجارَ الْمُسَنَّدَةَ» اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است .
کلمات نزدیک مکانی
يَحْسَبُون خُشُب کُل کَأَنّهُم لِقَوْلِهِم صَيْحَة عَلَيْهِم تَسْمَع هُم يَقُولُوا الْعَدُوّ إِن فَاحْذَرْهُم وَ قَاتَلَهُم أَجْسَامُهُم اللّه تُعْجِبُک
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...