مَلَکُوت
منظور از «ملکوت» در اینجا حکومت مطلقه خداوند بر سراسر عالم هستى است.
«مَلَکُوت» از ریشه «ملک» (بر وزن حکم) به معناى «حکومت و مالکیت» است و اضافه «واو» و «ت» به آن براى تأکید و مبالغه مى باشد، مفهوم آیه چنین مى شود: حاکمیت و مالکیت بى قید و شرط همه چیز، به دست قدرت خدا است، و چنین خداوندى از هر گونه عجز و ناتوانى، منزّه و مبرّا است، و در این صورت، احیاء مردگان، و پوشیدن لباس حیات بر استخوانهاى پوسیده، و خاکهاى پراکنده، مشکلى براى او ایجاد نخواهد کرد، چون چنین است، به طور یقین همه شما به سوى او باز مى گردید، و معاد حق است.
ریشه کلمه
- ملک (۲۰۶ بار)
قاموس قرآن
اين لفظ چهاربار در قرآن مجيد آمده است [انعام:75]. [اعراف:185]. در اين دو آيه ظاهراً مراد حكومت و تدبيرى و نظمى است كه در آسمانها و زمين است. در مجمع فرموده: مَلَكُوت مانند مُلْك (بروزن قفل) است ولى ملك رساتر و ابلغ است زيرا واو و تاء براى مبالغه اضافه مىشوند. در صحاح گويد: مَلَكُوت از مُلْك (بروزن قفل) است مثل رَهَبُوتْ از رَهْبَة گويند:«لَهُ مَلَكُوتُ الْعِراقِ» براى او است حكومت عراق. ما وقتيكه از كارخانهاى ديدن مىكنيم مىبينيم كه در آن نظم بخصوصى حكم فرما است هم در ساختن و هم در كار انداختن آن همين طور است آسمانها و زمين. يعنى: و همانطور به ابراهيم حكومت و نظمی كه در آسمانها و زمين است نشان مىداديم. ايضاً [مؤمنون:88]. [يس:83]. پاك و منزّه است خدايی كه حكومت و اداره هر چيز در دست او است.
