مَسْغَبَة

آیات شامل این کلمه

«مَسْغَبَة» از مادّه «سَغَب» (بر وزن غضب) به معناى «گرسنگى» است; بنابراین، «یوم ذى مسغبة» به معناى روز گرسنگى است، گرچه همیشه گرسنگان در جوامع بشرى بوده اند، ولى این تعبیر، تأکیدى است بر اطعام گرسنگان در ایام قحطى و خشکسالى و مانند آن، براى اهمیت این موضوع، و الا اطعام گرسنگان همیشه از افضل اعمال بوده و هست.

ریشه کلمه

• سغب‌ (۱ بار)

قاموس قرآن

گرسنگى. همچنين است مسغبه كه مصدر ميمى است. راغب گرسنگى توأم با زحمت گفته است در اقرب گويد: گفته‏اند آن فقط گرسنگى است كه با رنج همراه باشد. طبرسى مطلق گرسنگى گفته است [بلد:14-15]. يا اطعامى در روز گرسنگى به يتيمى كه داراى قرابت است. اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است در نهج البلاغه خطبه 109 فرموده: «وَ هَلْ زَوَّدْتُمْ اِلّا السَّعْبَ» آيا دنيا جز گرسنگى به آنهازادى داد؟.

کلمات نزدیک مکانی

ذَا أَو يَتِيما ذِي يَوْم مَقْرَبَة مِسْکِينا فِي إِطْعَام مَتْرَبَة رَقَبَة فَک

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...