مَسَد

آیات شامل این کلمه

«مسد» (بر وزن حسد) به معناى طنابى است که از الیاف بافته شده. بعضى گفته اند «مسد» طنابى است که در جهنم بر گردن او مى نهند که خشونت الیاف را دارد و حرارت آتش و سنگینى آهن را.

ریشه کلمه

• مسد (۱ بار)

قاموس قرآن

[مسد:5]. مسد بروزن فلس به معنى تابيدن است «مَسَدَ الْحَبْلَ مَسْداً:فَتَلَهُ» و مسد بر وزن فرس ريسمانى است كه به قول راغب از شاخه درخت خرما تابيده شده به قولى از هر چيز كه باشد «اِمْرَئَةٌ مَمْسُودَةٌ» زنى را گويند كه آشفته خلق باشد معنى آيه: در گردن او (زن ابى لهب) ريسمانى است از ليف يا شاخه خرما. رجوع شود به «تبب» اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد يافته است.

کلمات نزدیک مکانی

مِن حَبْل جِيدِهَا الْحَطَب فِي حَمّالَة امْرَأَتُه وَ

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...