لِلْمُتَکَبّرِين
از الکتاب
واژه «متکبر» هر چند به تمام کسانى که خود بزرگ بین هستند اطلاق مى گردد، ولى در اینجا بیشتر، منظور کسانى است که در برابر دعوت انبیاء به آئین حق، استکبار جستند، و از پذیرش دعوت آنها سر باز زدند.
«متکبّر» از مادّه «تکبّر» به دو معنا آمده است: یکى ممدوح، که در مورد خداوند به کار مى رود، و آن دارا بودن بزرگى و کارهاى نیک و صفات پسندیده فراوان است، و دیگرى، نکوهیده و مذموم، که در مورد غیر خدا به کار مى رود، و آن این است که افراد کوچک و کم مقدار، ادعاى بزرگى کنند، و صفاتى را که ندارند، به خود نسبت دهند، و از آنجا که عظمت و بزرگى، تنها شایسته مقام خدا است، این واژه به معناى ممدوحش، تنها درباره او به کار مى رود و هرگاه در غیر مورد او به کار رود، به معناى مذموم است.
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
وَ اللّه يُنَجّي مَثْوًى جَهَنّم الّذِين فِي لَيْس اتّقَوْا بِمَفَازَتِهِم أَ لا مُسْوَدّة وُجُوهُهُم يَمَسّهُم عَلَى
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
