لُجّي
از الکتاب
«لُجِّى» (بر وزن گرجى) به معناى دریاى عمیق و پهناور است و در اصل، از مادّه «لجاج» به معناى پى گیرى کردن کارى است (که معمولاً در مورد کارهاى نادرست گفته مى شود) سپس، به پى گیرى امواج دریا و قرار گرفتن آنها پشت سر هم گفته شده است. و از آنجا که دریا هر قدر عمیق تر و گسترده تر باشد امواجش بیشتر است این واژه در مورد دریاهاى عمیق و پهناور به کار مى رود.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
بَحْرٌ لُجِّىٌ يعنى درياى بزرگ و متلاطم [نور:40]. اعمال كافران يا همچون درياى متلاطمى است كه موج آن را فراگرفته از بالاى آن موجى از بالاى آن ابرهائى، تاريكيهائى است بعضى بالاى بعض ديگر.
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
