لَيَسْتَفِزّونَک
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
راندن. و برخيزاندن از بين معانى فزّ فقط این معنى با استعمال قرآن مجيد مناسب است در لغت آمده «فَزَّ فُلاناً عَنْ مَوْضِعِهِ: اَزْعَجَهُ وَ اَفْزَعَهُ وَ اَزالَهُ» ازعاج را قلع و طرد گفتهاند. استفزاز نيز به همان معنى است. [اسراء:76]. حقا كه نزديك بودند تو را از آن زمين برانند تا بيرونت كنند [اسراء:103]. فرعون خواست بنى اسرائيل را از زمين براند او را و هر آنكه با او بود غرق كرديم. [اسراء:64]. هر كه را از آنها خواستى با صدايت بران و به عمل بد برخيزان رجوع شود به «جلب» و «شطن». از اين ماده سه مورد بيشتر در قرآن نيامده است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ کَادُوا مِن الْأَرْض إِن نَصِيرا لِيُخْرِجُوک مِنْهَا لا عَلَيْنَا لَک إِذا تَجِد يَلْبَثُون خِلاَفَک
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
