لَفَسَدَتَا
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
تباهى. در لغت آن را ضد صلاح گفتهاند. راغب خروج شىء از اعتدال معنى مىكند خواه كم باشد يا بيشتر. [قصص:83]. در زمين برترى (خودپسندى) و تباهى اراده نمىكنند [انبیاء:22]. اگر در آسمان و زمين خدايانى جز خدا مىبود آنها از اعتدال و نظم خارج شده و تباه مىگشتند. افساد: تباه كردن. [بقره:205]. در زمين تلاش مىكند تا در آن تباهى به بار آورد. مفسد: تباه كننده ضد مصلح [بقره:220].
کلمات نزدیک مکانی
اللّه فَسُبْحَان إِلاّ رَب آلِهَة الْعَرْش فِيهِمَا کَان عَمّا لا يَصِفُون يُنْشِرُون لَو يُسْأَل هُم
تکرار در هر سال نزول
نمودار تکرار در هر سال نزول
سال نزول
0
1
2
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
