لَرَجَمْنَاک
ریشه کلمه
قاموس قرآن
سنگ زدن. سنگسار كردن «رَجَمَهُ رَجْماً: رَماهُ بِالحِجارَةِ» (اقرب) آن را قتل گفته و گويد اصل آن سنگ زدن است. راغب مىگويد: رجام به معنى سنگها و رجم زدن با سنگ و مرجوم به معنى سنگ زده است. [هود:91]. يعنى اگر عشيره تو نبود تو را سنگها مىكشتيم بعضىها آن را فحش و شتم گفتهاند. نظير اين جمله در سوره مريم آيه 46. درباره گفتگوى آزر با ابراهيم و نيز در آيه 18 يس و 20 كهف آمده است و ظاهراً در گذشته اين سخن درباره مطلق قتل و كشتن در زير سنگباران بكار مىرفته است. *[دخان:20]. اين سخن قول موسى است در مقابل فرعونيان و ظاهرش همان سنگ زدن و قتل است. راغب مىگويد: رجم بطور استعاره بر نسبت گمان و توهّم و فحش و طرد اطلاق مىشود. احتمال دارد كه مراد همان نسبت باشد يعنى به خدا پناه بردم كه مرا بدروغ نسبت بدهيد بعضى گفتهاند مراد شتم است (مجمع). *[نحل:98]. رجيم از اوصاف شيطاتن و جمعاً شش بار در قرآن آمده است و آن به معنى مرجوم و رانده شده است. راغب آن را مطرود از خيرات و از منازل ملائك و طبرسى مطرود از آسمان و زده شده با شهابها و از بعضى مرجوم به لعنت نقل كرده است. * [كهف:22]. از راغب نقل شد كه رجم به طور استعاره بر ظنّ اطلاق مىگردد در صحاح آمده: رجم آنست كه شخص روى گمان سخن گويد. در اقرب گويد: «الرجم ان يتكلم بالظن» يعنى از روى گمان و خيال مىگويند كه پنج نفر بودند ششمى سگشان بود.
