فَوَکَزَه
از الکتاب
«وَکَزَهُ» از مادّه «وَکْز» (بر وزن رَمْزْ) به معناى مشت کوبیدن است، معانى دیگرى نیز براى آن گفته اند که درست به نظر نمى رسد.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
[قصص:15]. وكز به معنى زدن و انداختن است، با مشت زدن را نيز گويند كسائى گفته: «وَكَزَهُ: لَكَمَهُ» او را با مشت زد (نقل از مصباح) راغب نيز چنين گفته است يعنى: موسى مشتى بر او زد و كارش را تمام كرد. اين كلمه تنها يكبار در قرآن عزيز بكار رفته است.
کلمات نزدیک مکانی
مِن الّذِي عَدُوّه مُوسَى فَقَضَى عَلَيْه عَلَى قَال شِيعَتِه هٰذَا عَمَل فَاسْتَغَاثَه الشّيْطَان إِنّه
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
