فَوَاق
«فَواق» از مادّه «فَوق» (بر وزن رواق) به طورى که بسیارى از اهل لغت و تفسیر گفته اند، در اصل به معناى «فاصله اى است در میان دو مرتبه دوشیدن شیر، از پستان»; زیرا هنگامى که شیر به طور کامل دوشیده شود، کمى باید صبر کرد تا مجدداً شیر در پستان جمع شود.
و بعضى، آن را به معناى فاصله میان باز کردن انگشتان و بستن آن به هنگام دوشیدن شیر، مى دانند. و از آنجا که پستان، بعد از دوشیدن شیر در استراحت فرو مى رود، گاه این کلمه در معناى آرامش و استراحت نیز به کار رفته است. و نیز از آنجا که، این فاصله، براى بازگشت شیر به پستان است این تعبیر به معناى بازگشت و رجوع نیز آمده، و از همین جهت، بهبودى مریض را «افاقه» مى گویند; چرا که سلامت و تندرستى باز مى گردد، و نیز به هوش آمدن مست، و عاقل شدن دیوانه را به خاطر بازگشت هوش و عقل به آنها «افاقه» مى گویند.
بعضى از ارباب لغت میان «فَواق» (به فتح) با «فُواق» (به ضم) فرق هایى گذاشته اند، و بعضى هر دو را به یک معنا مى دانند.
ریشه کلمه
- فوق (۴۳ بار)
