فَصَب
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
ريختن. (لازم و متعدى) «صبّ الماء و نحوه فصبّ هو: سكبه فانسكب» (اقرب). [عبس:24-25]. * [فجر:13]. نا گفته نماند: صبّ راجع به يك قوم به دليل «عَلَيْهِمْ» كه بعاد و ثمود و فرعون راجع است، على هذا اطلاق صبّ به تازيانه عذاب در اثر پى در پى بودن عذاب آن اقوام است. نظير اين آيه است آيه [مؤمنون:44]. در نهج البلاغه خطبه 180 هست. «وَ صُبَّتِ السُّيُوفُ عَلى هاماتِهِمْ».
کلمات نزدیک مکانی
رَبّک الْفَسَاد عَلَيْهِم فِيهَا فَأَکْثَرُوا الْبِلاَد فِي سَوْط عَذَاب طَغَوْا إِن الّذِين لَبِالْمِرْصَاد
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...