فَرِهَان
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
گرو. وثيقه همچنين است رهان [بقره:283]. بعضى احتمال دادهاند كه رهن به معنى مرهون است كه بوثيقه اطلاق مىشود و گرنه آن مصدر است. جوهرى رهان را جمع رهن گفته مثل جبل و جبال ولى در آيه آن را مفرد گفتهاند . [طور:21]. رهين به معنى مرهون است . راغب گويد: چون از رهن حبس آن در نزد مرتهن به نظر آمده لذا به طور استعاره به حبس هر چيز رهن گفته شده است در الميزان فرموده: هر شخصى در نزد خدا رهن و مقبوض و محفوظ است در مقابل آنچه از خير و شر به جاى آورده تا به جزاى عملش از حيث ثواب و عقاب برسد. * [مدثر:38 و 39]. در الميزان گفته مراد از اين آيه رهيق عذاب بودن هر نفس است چنانكه سياق ما بعد آيه روشن مىكند.
کلمات نزدیک مکانی
کَاتِبا مَقْبُوضَة تَجِدُوا فَإِن لَم وَ أَمِن بَعْضُکُم سَفَر بَعْضا عَلَى فَلْيُؤَدّ کُنْتُم الّذِي إِن اؤْتُمِن أَمَانَتَه
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...