فَذَرُوه
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
ترك كردن. راغب انداختن از روى بى اعتنايى گفته است ولى آن درهمه جا صادق نيست.ناگفته نماند: اعراب ماضى ومصدر و اسم فاعل آن را از بين بردهاند و در ماضى ومصدر و فاعل آن تَرَكَ، تَرْك و تارِك بكار مىبرند. [نوح:26]. نوح گفت خدايا احدى از كفار را در روى زمين زنده نگذار [انعام:120]. گناه آشكار و باطن را ترك كنيد. [يوسف:47]. آنچه درو كرديد در سنبلش بگذاريد.
کلمات نزدیک مکانی
فِي حَصَدْتُم فَمَا سُنْبُلِه دَأَبا إِلاّ سِنِين قَلِيلا سَبْع مِمّا ثُم تَزْرَعُون تَأْکُلُون يَأْتِي يَعْلَمُون قَال
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...