صَال
«صالِ الْجَحِیمِ»: کسى که مایل است خود را به آتش دوزخ بسوزاند، و به این ترتیب، راه عذر را بر همه منحرفان مى بندد و در اصل «صالى» به صورت اسم فاعل بوده، و معمولاً هنگامى که صیغه اسم فاعل را در مورد موجود عاقلى به کار مى برند، مفهومش انجام کارى از روى اراده و اختیار است.
ریشه کلمه
- صلى (۲۵ بار)
قاموس قرآن
ملازمت. «صلى الرجل النار: لزمها» (مجمع) بريان كردن نيز گفتهاند: «صلى اللحم: شوّاه) دخول،سوختن، چشيدن عذاب آتش نيز گفتهاند. ملازمت و دخول به آيات قرآن مناسب است [انشقاق:11-12]. به زودى و اهلاكا گويد و ملازم آتش مشتعل گردد. [مسد:3]. به آتش شعله دار ملازم مىشود. [يس:64]. در اثر كفرتان ملازم جهنّم شويد. [حاقة:31]. سپس او را ملازم جحيم كنيد. صال: (اسم فاعل) ملازم و داحل [صافات:163]. اصطلاء: گرم با آتش [قصص:29]. شايد از آن خبرى بياورم يا تكهاى از آتش كه شايد گرم شويد. همچنين است آيه 7 سوره نمل.
