سُقُفا
«سُقُف» (بر وزن شتر) جمع «سقف» است و بعضى آن را جمع «سقیفه» به معناى مکان مسقف، مى دانند; ولى قول اول مشهورتر است.
ریشه کلمه
- سقف (۴ بار)
قاموس قرآن
پوشش اطاق. [نحل:26]. سقف از بالا بر رويشان افتاد. جمع آن سُقُف (بر وزن عُنُق) است [زخرف:33]، [طور:5]، [انبياء:32]. ظاهراً مراد از «السَّماء» هواى محيط بر زمين است مثل [نحل:79]. هواى محيط پوشش و سقف زمين است كه از عر طرف آن را پوشانده و بالاى آن قرار دارد. محفوظ بودن اين سقف آن است مه در اطراف زمين مهار شده و از آن كنار نمىشود اگر خداوند هوا را به وسيله جاذبه زمين يا غير آن در اطراف زمين حفظ نمىكرد هوا از آن فرار مىكرد و بيرون مىرفت و در فضاى بيكران مىرفت و در فضاى بيكران ناپديد مىشد و زندگى نا ممكن مىگرديد «وَجَعَلْنا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً» اين سقف محفوظ آيات عجيب و غريب دارد متأسفانه بشر از درك و دقّت در آن رو گردان است. مثلا بيشتر مأكولات و ردئيدنيهاى روى زمين از كربن هوا گرفته مىشود و مقدار كمى از كربن هوا گرفته مىشود و مقدار كمى از املاح زمين است برگهاى روئيدهيها كربن هوا را گرفته و آن را به صورت ميوهها و حبوبات و غيره به ما تحويل مىدهند. اكسيژن هوا سبب زندگى ماست از بين رفتن آن مساوى با از بين رفتن حيات است مشاهده رنگهاى الوان از اثر معجزه آساى هواست. زندگى حيوانات دريائى از هواى محلول در آب است و اشعه گوناگون مضرّه كه به طور فزون از حدّ از آفتاب و سائر ستارگان به محيط زمين وارد مىشود ذرّات هوا آنها را تجزيه و خورد خورد مىكند تا وقت رسيدن به بدين انسانها و حيوانات و گياهان از اثر افتاده و در حكم از بين رفته مىشود و يا به صورت نافع در مىآيند. ميليونها سنگهاى آسمانى كه با سرعت 48 هزار كيلومتر در ساعت وارد جوّ زمين مىشوند با برخورد به گازهاى هوا به صورت تيرهاى شهاب در امده و به صورت را در روى زمين نا ممكن مىساختند. صاعقهها كه با سرعت 30 هزار برابر سرعت گلوله و با حرارت 30 هزار درجه آزت هوا را با اكسيژن تركيب كرده و مواد قابل جذب براى گياهان به وجود مىآورند از پديدههاى هوا اند و زندگى نباتى و در نتيجه زندگى حيوانى بدون آن نا ميسّر است. به حساب هوا شناسان هر دقيقه صدبار در روى زمين صاعقه توليد مىشود. اين بود مجملى از آيات و اسرار قدرت خداوند در هواى زمين. چه بسيار و عجيب است اين آيات!! و چه كم است تدبّر و دقّت ما بشر «وَ هُمْ عَنْ آياتِها مُعْرِضُونَ».