سَنَفْرُغ
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
دست كشيدن از كار «اَلْفَراغُ: خِلافٌ الشُّقْلِ» طبرسى فرموده: اصل آن به معنى خالى بودن است [شرح:7]. چون از كار فارغ شدى تلاش كن و باز زحمت بكش رجوع شود به «نصب». [رحمن:31]. به زودى فارغ مىشويم براى رسيدن به كار شما اى دو موجود وزين. ظهور آيه در آن است كه خدا روز قيامت كارهاى ديگر را كنار گذاشته و فقط به كار و حساب جن و انس خواهد پرداخت و شايد مراد از آن مداقه در حساب باشد. در مصباح و اقرب آمده: فرغ چون با «لام» و «الى» متعدى باشد به معنى قصد آيد. [اعراف:126]. پروردگارا بر ما صبر فرو ريز و ما را مسلمان بميران. افراغ ريختن شىء روان است به منظور خالى كردن محل از آن (مجمع) در الميزان فرموده: مؤمنان نفوس خود را به ظرف و صبر را به آب و اعطاء خدا را به ريختن آب تشبيه كردهاند. [قصص:10]. درباره اين آيه رجوع شود به «فوأد».
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
