سَرَابِيلُهُم
«سَرابِیل» جمع «سِربال» (بر وزن مثقال) به گفته «راغب» در «مفردات» به معناى پیراهن است، از هر جنسى که باشد; سایر مفسرین نیز همین معنا را تأیید کرده اند. و بعضى آن را به معناى هر گونه لباس و پوشش دانسته اند، اما مشهور همان معناى اول است.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
سربال (به كسر س) پيراهن (مجمع) راغب گويد: آن پيراهن است از هر كس جنس كه باشد جمع آن سرابيل است [ابراهيم:50]. معنى آيه در قطران خواهد آمد انشاء اللّه [نحل:81]. سرابيل اوّل پيراهنها و دوم زرههاى جنگى است در جواب اينكه لازم بود بفرمايد: شما را از سرما حفظ مىكند پس چرا فرموده از گرما حفظ مىكند؟ بايد گفت: حفظ كردن از سرما لباس از گرما هم نگه مىدارد لذا فائده مخفى را فرموده است. در مجمع گويد: نگفت از سرما حفظ مىكند زيرا آنچه از گرما حفظ مىكند از سرما نيز حافظ است و چرا گرما بيشتر است؟ زيرا مخاطب اين كلام اهل گرمى سير اند احتياج آنها به آنچه از گرما حفظ كند بيشتر است اين از عطا نقل شده. الميزان احتمال داده كه بعض علت اين سخن آن است كه بشر اوّليه در مناطق حارّه ساكن بودند شدت گرما بر آنها از شدت سرما بيشتر بوده و توجّه آنها به پرهيزگار از گرما بيشتر بوده است ولى به نظر نگارنده آنچه گفتم بهتر است. سرابيل فقط سه بار در قرآن مجيد آمده است.