زَنْجَبِيلا
از الکتاب
ریشه کلمه
- زنجبيل (۱ بار)
قاموس قرآن
[انسان:17]. زنجبيل معروف است در مجمع و صافى و تفسير بيضاوى گفتهاند: عرب از شراب ممزوج با زنجبيل بسيار خوشش مىآمد در اقرب آن را زنجبيل مشهور و نيز به معنى خمر گفته است. نا گفته نماند اين كلمه كه يكبار در قرآن آمده نكره است و نمىشود آن را زنجبيل ساده دنيا دانست بلكه زنجبيل بخصوصى است. طبرسى در ذيل آيه فوق از ابن عباس نقل مىكند كه: هر چه خدا از نعم بهشتى در قرآن وصف كرده نظير آن در دنيا نيست و خدا آن را به اسم معروف ذكر كرده (تا مردم بدانند).
کلمات نزدیک مکانی
فِيهَا وَ عَيْنا مِزَاجُهَا تُسَمّى کَان سَلْسَبِيلا کَأْسا يَطُوف عَلَيْهِم يُسْقَوْن تَقْدِيرا قَدّرُوهَا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
