رَبَائِبُکُم
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
جمع ربيبه و آن نا دخترى است در مجمع گويد علت اين تسميه آن است كه شوهر دوّمى زن، او را تربيت مىكند و ربيبه به معنى مربوبه است مثل قتيله به معنى مقتوله [نساء:23]. يعنى ربيبههاى شما در كنار شمايند برايتان حرام مىباشند. در فقه اسلامى روشن است كه ربيبه خواه در منزل و تحت حفاظت شخص باشد يا نه حرام است و قيد «فى حُجُورِكُمْ» براى غالب است زيرا كه در غالب زن دختر خويش را نيز به خانه شوهر دوم مىآورد. اين كلمه در قرآن فقط يكبار آمده است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ اللاّتِي نِسَائِکُم مِن فِي حُجُورِکُم أُمّهَات الرّضَاعَة دَخَلْتُم أَخَوَاتُکُم بِهِن فَإِن أَرْضَعْنَکُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...