روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۰۷۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات

روي القاسم بن محمد الجوهري عن علي بن ابي حمزه قال :

وَ سَأَلْتُهُ عَمَّنْ قَالَ وَ اَللَّهِ ثُمَّ لَمْ يَفِ بِهِ قَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ كَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مُدّاً مُدّاً دَقِيقٍ أَوْ حِنْطَةٍ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ أَوْ صِيَامُ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ مُتَوَالِيَةٍ إِذَا لَمْ يَجِدْ شَيْئاً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۹۹

على بن أبى حمزه گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: اگر كسى سوگند ياد كند و بدان وفا ننمايد، چگونه است؟ فرمود: كفّاره آن طعام دادن به ده مسكين است بطورى كه به هر كدام يك مدّ (كه عبارت از ۷۵۰ گرم اين زمان است) آرد و يا گندم بدهد، و يا اينكه بنده‏اى آزاد كند، (و اگر از اينها عاجز بود) سه روز پى در پى روزه بگير «أَوْ كِسْوَتُهُمْ» اضافه دارد، شرّاح گويند: عدم ذكر امام عليه السّلام آن را دلالت دارد كه سائل قادر بر آن نبوده و آيه (در سوره مائده: ۹۱) چنين است: فَكَفَّارَتُهُ إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساكِينَ مِنْ أَوْسَطِ ما تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيامُ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ» كفّاره حنث قسم، اطعام ده بينوا مطابق آنچه به عيالات خود مى‏خورانيد يا ده دست لباس يا آزاد كردن بنده و چون از اينها عاجز بوديد سه روز پى در پى روزه گرفتن است».