روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۹۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

و روي الحسن بن محبوب عن عمر بن يزيد قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنِ اَلرَّجُلِ يَكُونُ عِنْدَهُ اَلضَّيْفُ مِنْ إِخْوَانِهِ فَيَحْضُرُ يَوْمُ اَلْفِطْرِ يُؤَدِّي عَنْهُ اَلْفِطْرَةَ فَقَالَ نَعَمْ اَلْفِطْرَةُ وَاجِبَةٌ عَلَى كُلِّ مَنْ يَعُولُ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى صَغِيرٍ أَوْ كَبِيرٍ حُرٍّ أَوْ مَمْلُوكٍ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۲۳

و حسن بن محبوب، از عمر بن يزيد، روايت كرده است كه گفت: از امام صادق عليه السّلام در باره مردى سؤال كردم كه يكى از برادرانش را در ضيافت خود دارد، تا در اين ميان روز فطر فرا ميرسد، در اين صورت آيا آن شخص مهماندار مكلّف است كه زكات فطره او را ادا كند امام عليه السّلام فرمود: آرى. پرداختن زكات فطره كليّه كسانى كه امر معاش ايشان را بر عهده دارد، اعمّ از مرد يا زن، كوچك يا بزرگ، آزاد يا برده، بر عهده او است.