روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۴۲۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

روي ابن مسكان عن ابي بصير قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

لاَ بَأْسَ بِأَنْ تُقَدَّمَ اَلنِّسَاءُ إِذَا زَالَ اَللَّيْلُ فَيَقِفْنَ عِنْدَ اَلْمَشْعَرِ اَلْحَرَامِ‏ سَاعَةً ثُمَّ يُنْطَلَقُ بِهِنَّ إِلَى‏ مِنًى‏ فَيَرْمِينَ اَلْجَمْرَةَ ثُمَّ يَصْبِرْنَ سَاعَةً ثُمَّ يُقَصِّرْنَ وَ يُنْطَلَقُ بِهِنَّ إِلَى‏ مَكَّةَ فَيَطُفْنَ إِلاَّ أَنْ يَكُنَّ يُرِدْنَ أَنْ يُذْبَحَ عَنْهُنَّ فَإِنَّهُنَّ يُوَكِّلْنَ مَنْ يَذْبَحُ عَنْهُنَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۵۸

ابن مسكان از ابو بصير روايت كرده است كه گفت: از امام‏ صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود: باكى نيست كه زنان را چون شب زايل شود، از پيش بفرستند، تا ساعتى در مشعر الحرام وقوف كنند، سپس ايشان را روانه منى سازند، تا جمره را رمى كنند، سپس ساعتى صبر ميكنند و پس از آن تقصير بجا مى‏آورند، و آنگاه ايشان را روانه مكّه ميسازند تا طواف را انجام دهند، مگر آنكه خواسته باشند كه مراسم قربان از جانب ايشان انجام گيرد، كه در اين صورت كسى را بوكالت ميگيرند تا قربانى را از جانب ايشان انجام دهد.